پنتیلن تترازول همچنین یک داروی اولیه ضد اضطراب است و به طور گسترده در مدل های حیوانی اضطراب استفاده شده است. پنتیلن تترازول یک محرک متمایز قابل اعتماد تولید می کند که عمدتاً توسط گیرنده GABAA واسطه می شود.
پنتیلن تترازول برای چه مواردی استفاده می شود؟
پنتیلن تترازول که با نام‌های پنتیلن تترازول، مترازول، پنتترازول (INN)، پنتا متیلن تترازول، کورازول، کاردیازول، دیوماکارد یا PTZ نیز شناخته می‌شود، دارویی است که قبلاً به عنوان یک محرک گردش خون و تنفسی استفاده می‌شد.. همانطور که توسط متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک مجارستانی-آمریکایی، Ladislas J.کشف شد، دوزهای بالا باعث تشنج می شوند.
موش چگونه تشنج ایجاد می کند؟
تزریق داخل صفاقی PTZ به حیوان باعث ایجاد تشنج حاد و شدید با دوز بالا می شود، در حالی که تزریق های متوالی دوز زیر تشنج برای ایجاد کیندلینگ شیمیایی استفاده شده است. مدل صرع. یک تزریق با دوز کم PTZ باعث ایجاد تشنج خفیف بدون تشنج می شود.
مکانیسم اثر پنتیلن تترازول چیست؟
اگرچه مدل‌های حیوانی مبتنی بر پنتیلن تترازول (PTZ) به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، مکانیسمی که توسط آن PTZ برانگیخته می‌شود به خوبی درک نشده است. در سطح مولکولی، یک مکانیسم پذیرفته شده عمومی برای PTZ، تضاد غیررقابتی مجتمع گیرنده گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) (A) است.
کدام نوع تشنج توسط PTZ ایجاد می شود؟
پنتیلن تترازول (PTZ)، یک آنتاگونیست گیرنده GABA، برای ایجاد یک مدل تشنج متداول ناشی از مواد شیمیایی استفاده می شود. در میان تمام مدل‌های حیوانی تشنج و صرع، تشنج‌های ناشی از پنتیلن تترازول به عنوان مدلی از تشنج تشنج عمومی (در مقابل تشنج جزئی یا کانونی) طبقه‌بندی می‌شوند.
