خانه های دراز توسط مردان ساخته شده اما متعلق به زنان بوده است. در طول ماه‌های تابستان، مردان در سفرهای شکار سفر می‌کردند و در پناهگاه‌های موقتی هرمی یا گنبدی شکل به نام ویگوام (wetu) زندگی می‌کردند. … طناب هایی دور ویگوام پیچیده شد تا پوست نارون را در جای خود نگه دارد.
ویگوام برای چه استفاده می شد؟
ویگوام ها خانه های خوبی برای افرادی هستند که هر بار ماه ها در یک مکان می مانند. بیشتر سرخپوستان آلگونکوی در طول فصل کشاورزی در روستاهای مستقر با هم زندگی می کردند، اما در طول زمستان، هر گروه خانواده به کمپ شکار خود نقل مکان می کرد. ویگوام‌ها قابل حمل نیستند، اما کوچک هستند و به راحتی ساخته می‌شوند.
قبیله موهاک برای سرپناه چه استفاده می کردند؟
مردم موهاک در دهکده های خانه های بلند زندگی می کردند، که ساختمان های بزرگی با قاب چوبی پوشیده شده با ورقه های پوست درخت نارون بودند. یک خانه موهاوک می توانست صد فوت طول داشته باشد و یک طایفه کامل در آن زندگی می کردند - تا 60 نفر! امروزه از خانه های بلند فقط برای اهداف تشریفاتی استفاده می شود.
کدام قبایل هندی از ویگوام استفاده می کردند؟
قبیله Wampanoag برای این ساختارها از کلمه wetu استفاده کردند. سطوح منحنی ویگوام آنها را به پناهگاهی ایده آل در انواع مختلف آب و هوا و حتی بدترین شرایط آب و هوایی تبدیل کرده است. برای ساختن ویگوام، بومیان آمریکا معمولاً با یک قاب از تیرک های قوسی که معمولاً از چوب ساخته شده بودند، شروع کردند.
چرا بومیان آمریکا در ویگوام زندگی می کردند؟
ویگوام عموماً به عنوان پناهگاهتوسط قبایل سرخپوست بومی که در اطراف دریاچه های بزرگ و ساحل شرقی زندگی می کردند و به پوست درخت غان از جنگل ها و جنگل های فراوان دسترسی داشتند استفاده می شد. در قلمروهای خود تا آنها را قادر سازند تا ویگوام های خود را بسازند.
