2024 نویسنده: Elizabeth Oswald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-13 00:06
داروهایی که باعث گرفتگی عضلات پا می شوند
ادرارآورهای حلقه کوتاه اثر. …
دیورتیک های تیازیدی. …
بتابلوکرها. …
استاتین ها و فیبرات ها. …
آگونیست های بتا2. …
مهارکننده های ACE. …
مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs) …
ضد روان پریشی.
چه ماده ای باعث گرفتگی عضلات می شود؟
سطح الکترولیت پایین: سطوح پایین موادی مانند کلسیم یا پتاسیم در خون می تواند باعث گرفتگی عضلات شود.
چه چیزی می تواند باعث گرفتگی عضلات شود؟
استفاده بیش از حد از یک عضله، کم آبی، کشیدگی عضلانی یا صرفاً نگه داشتن یک موقعیت برای مدت طولانی می تواند باعث گرفتگی عضلات شود. با این حال، در بسیاری از موارد، علت آن مشخص نیست. اگرچه بیشتر گرفتگیهای عضلانی بیضرر هستند، برخی ممکن است به یک بیماری زمینهای مرتبط باشند، مانند: تامین خون ناکافی.
چه داروهایی باعث گرفتگی عضلات پا در شب می شوند؟
داروهایی که به عنوان یک عارضه جانبی گرفتگی عضلات پا دارند عبارتند از:
آلبوترول/ایپراتروپیوم (Combivent®).
استروژن های مزدوج.
Clonazepam (Klonopin®).
ادرارآورها.
Gabapentin (Neurontin®).
Naproxen (Naprosyn®).
Pregabalin (Lyrica®)
استاتین.
5 علت رایج گرفتگی عضلات چیست؟
چه چیزی باعث گرفتگی عضلات می شود؟
کشیدگی یا استفاده بیش از حد از عضله. …
فشرده شدن اعصاب شما، ناشی از مشکلاتی مانند آسیب نخاعی یایک عصب فشرده در گردن یا پشت.
کم آبی.
سطوح پایین الکترولیت ها مانند منیزیم، پتاسیم، یا کلسیم.
اگر می خواهید مکملی را امتحان کنید، سیترات منیزیم ممکن است موثرترین نوع باشد. اگر کمبود منیزیم دارید، ممکن است افزایش مصرف این ماده مغذی فواید دیگری نیز داشته باشد. و داروهای دیگری برای گرفتگی پا در دسترس هستند که ممکن است کمک کنند. برای گرفتگی عضلات چه مقدار منیزیم مصرف کنم؟ اگرچه تحقیقات بیشتری در مورد منیزیم و گرفتگی عضلات مورد نیاز است، مصرف 300 میلی گرم منیزیم روزانهعلائم را کاهش می دهد.
عوارض جانبی معمولاً گزارش شده از پروژسترون عبارتند از: گرفتگی عضلات شکمی، افسردگی، سرگیجه و سردرد. سایر عوارض جانبی عبارتند از: اضطراب، سرفه، اسهال، خستگی، درد اسکلتی عضلانی، حالت تهوع، نفخ، بیحسی عاطفی، و تحریکپذیری. علائم افزایش پروژسترون چیست؟ افزایش پروژسترون در حالی که بدن شما برای لقاح آماده می شود با علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی یا PMS مرتبط است، از جمله:
فهرست داروهایی که ممکن است باعث لنفوپنی (کاهش گلبول های سفید خون) شوند Brentuximab Vedotin. … دسیتابین. … دکس متیل فنیدات Hcl. … Eribulin mesylate. … اینترفرون بتا-1B. … Ofatumumab. … Pertuzumab. … Pomalidomide. چه داروهایی باعث کاهش لنفوسیت می شوند؟ داروهای زیر ممکن است سطح لنفوسیت شما را کاهش دهند:
داروهایی که بیشتر در این مورد دخیل هستند، داروهای روانگردان هستند (فنوتیازین ها فنوتیازین ها فنوتیازین ها دسته ای از نسل اول داروهای ضد روان پریشی هتروسیکلیک هستند، که فعالیت آنتاگونیستی را نسبت به گیرنده های دوپامین نشان می دهند. نشان داده شده است که دارای خواص ضد نئوپلاستیک بالقوه است.
سولفونامیدها و عوامل هالید یکی از علل مهم اریتم ندوزوم هستند. داروهایی که اخیراً برای ایجاد اریتم ندوزوم توصیف شده اند شامل طلا و سولفونیل اوره هستند. قرصهای ضد بارداری خوراکی در افزایش تعداد گزارشها دخیل هستند. شایع ترین علت اریتم ندوزوم چیست؟ عفونت های استرپتوکوک بتا همولیتیک شایع ترین علت قابل شناسایی اریتم ندوزوم است.