دکترین "دست از دست دادن" بیان کرد که دولت فدرال هیچ جایگاه قانونی برای مداخله در عملیات مؤسسات ایالتی ندارد. شرایط افراطی و تغییر احساسات عمومی انگیزه لازم برای نقض دکترین "دست از دست دادن" را در دهه 1960 فراهم کرد.
وضعیت دکترین Hands Off امروز چیست؟
دادگاهها تا اواخر دهه 1960 تمایل داشتند از این دکترین پیروی کنند. اعتقاد بر این بود که زندانیان هیچ حقی ندارند زیرا در حبس آنها را از دست می دادند. دکترین دیگر امروز به رسمیت شناخته نمی شود و حقوق همه محفوظ است، چه در زندان باشند و چه نباشند.
دکترین Hands Off چیست و چه زمانی به پایان رسید؟
دکترین دست زدن رسماً با دو تصمیم از سوی دادگاه عالی در اوایل دهه 1970 پایان یافت. در اولین تصمیم، دادگاه اعلام کرد که "[هیچ پرده آهنینی بین قانون اساسی و زندان های این کشور وجود ندارد" [Wolf v. McDonnell, 418, U. S. 539, 555-56 (1974)].
زندانها در طول دکترین Hands Off چگونه اداره می شدند؟
دکترین دست‌آزاری قضات را از تعیین اینکه چه حقوقی از حبس نجات می‌یابد منع می‌کرد. قضات به این دلیل از مداخله خودداری کردند که وظیفه آنها فقط آزادی آن دسته از زندانیان بود که به طور غیرقانونی محبوس شده بودند، نه نظارت بر رفتار و انضباط زندانیان در ندامتگاه.
دوره دست در اصلاحات چه بود؟
قبل ازدهه 1960، دادگاه‌های فدرال و ایالتی از رسیدگی به پرونده‌های حقوق زندانیان خودداری کردند یا در مورد این پرونده‌ها به گونه‌ای تصمیم گرفتند که روشن ساختند که زندانیان از حقوق افراد آزاد یا اندکی برخوردارند. این دوران را دوران «دست‌آزار» می‌نامیدند، به این معنی که دادگاهها به ندرت درگیر پرونده‌های حقوق زندانیان می‌شدند.
