بیشتر آنزیم های محدودکننده توالی پالیندرومیک را تشخیص می دهند، به این معنی که هر دو رشته DNA با خواندن 5' تا 3' توالی یکسانی خواهند داشت.
آیا همه آنزیم های محدود کننده توالی های پالیندرومیک را تشخیص می دهند؟
آنزیم‌های محدودکننده نوع IIQ، DNA را به طور متقارن دردر توالی تشخیص خود می‌شکافند، که یک جفت باز با یک پالیندروم متفاوت است. منشأ آنزیم‌های نوع IIQ ممکن است نتیجه تکرار و تغییرات تکاملی در ژن‌های آنزیم‌های محدودکننده اجدادی باشد که توالی DNA پالیندرومیک را تشخیص می‌دهند.
آیا آنزیم های محدودکننده DNA را در محل های پالیندرومیک برش می دهند؟
اندونوکلئازهای محدودکننده دسته ای از آنزیم ها هستند که توالی های DNA خاص را تشخیص می دهند، معمولاً پالیندروم های 6 تا 8 جفت پایه، و معمولا ستون فقرات DNA را در یک نقطه متقارن در توالی تشخیص برش می دهند.در هر دو رشته.
آیا سایت‌های محدودیت همیشه غیرقابل تغییر هستند؟
اینها عموماً توالی های پالیندرومیک هستند (زیرا آنزیم های محدود کننده معمولاً به صورت همودایمر متصل می شوند) و یک آنزیم محدودکننده خاص ممکن است توالی بین دو نوکلئوتید را در محل تشخیص خود یا جایی در نزدیکی آن قطع کند..
چرا آنزیم محدودکننده توالی پالیندروم دارد؟
توضیح: آنزیم هایی مانند آنزیم های محدود کننده باید یک توالی بسیار خاص را برای انجام وظیفه خود تشخیص دهند. تنها در یک پیکربندی خاص به DNA متصل می شود. … یک دنباله پالیندرومیک نیز شانس قطع شدن هر دو رشته DNA را افزایش می دهد.
