2024 نویسنده: Elizabeth Oswald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-13 00:06
اسیدهای نوکلئیک حاوی عناصری مشابه پروتئین ها هستند: کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن. به علاوه فسفر (C، H، O، N و P). اسیدهای نوکلئیک، ماکرومولکول های بسیار بزرگی هستند که از واحدهای تکراری واحدهای ساختمانی یکسان، نوکلئوتیدها، شبیه به یک گردنبند مروارید ساخته شده از مرواریدهای فراوان تشکیل شده اند.
تشابهات پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک چیست؟
از آنجایی که مولکول ها، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک از نظر ساختار مشابه نیستند. آنها هیچ شباهتی ندارند، چه به عنوان مولکول های بزرگ و چه از نظر بلوک های سازنده شان. در حالی که هر دو عمدتاً از کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن تشکیل شدهاند، عناصر به روشهای بسیار متفاوتی مونتاژ میشوند.
پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک چه ارتباطی با هم دارند؟
نوکلئیک اسید
دئوکسی ریبونوکلئیک اسید (DNA) اطلاعاتی را که سلول برای ساختن پروتئین نیاز دارد رمزگذاری می کند. یک نوع مرتبط از اسید نوکلئیک، به نام اسید ریبونوکلئیک (RNA)، در اشکال مختلف مولکولی وجود دارد که در سنتز پروتئین شرکت می کند.
آیا پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک یکسان هستند؟
پروتئین مولکولی است که از پلی پپتیدها ساخته شده است. این یک کلاس از مولکول های بیولوژیکی است که از زنجیره ای از اسیدهای آمینه به نام پلی پپتید تشکیل شده است. اسید نوکلئیک دسته ای از ماکرومولکول ها است که از زنجیره طولانی پلی نوکلئوتید تشکیل شده است که شامل اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) و اسید ریبونوکلئیک (RNA) است.
پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک چه چیزی در کویزل مشترک دارند؟
کداماز موارد زیر آیا اسیدهای نوکلئیک و پروتئین ها مشترک هستند؟ آنها پلیمرهای بزرگ هستند. شما فقط 38 ترم مطالعه کردید!
توصیه شده:
آیا اسیدهای پلی پروتیک اسیدهای ضعیفی هستند؟
تعریف اسیدهای ضعیف پلی پروتیک H 2 A یک دیپروتیک اسید است زیرا می تواند ۲ پروتون اهدا کند. H 2A یک اسید ضعیف است زیرا به طور کامل تجزیه نمی شود (یونیزاسیون) یعنی شکل مولکولی اسید با یون های تولید شده از تجزیه جزئی آن در تعادل است. آیا اسیدهای پلی پروتیک اسیدی تر هستند؟ اسیدهای پلی پروتیک مانند H2 SO4 و H3 PO4 حاوی دو یا سه یون هیدروژن هستند.
آیا اسیدهای آمینه کتوژنیک و گلوکوژنیک هستند؟
اکثر آمینو اسیدها فقط گلوکوژنیک هستند، فقط کتوژنیک هستند، و تعداد کمی هم کتوژنیک و هم گلوکوژنیک هستند. آلانین، سرین، سیستئین، گلیسین، ترئونین و تریپتوفان به پیرووات تجزیه می شوند. آسپاراژین و آسپارتات به اگزالواستات تبدیل می شوند. آیا اسیدهای آمینه کتوژنیک هستند؟ لیزین و لوسین تنها اسیدهای آمینه کاملاً کتوژنیک هستند، زیرا به پیش سازهای سنتز بدن کتون، استیل-CoA و استواستات تجزیه می شوند.
کدام ماده اسید نوکلئیک است؟
پاسخ: اسیدهای نوکلئیک، که شامل DNA (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) و RNA (اسید ریبونوکلئیک)، از مونومرهایی به نام نوکلئوتید ساخته می شوند. هر نوکلئوتید دارای سه جزء است: یک قند 5 کربنه، یک گروه فسفات و یک پایه نیتروژنی. اگر قند دئوکسی ریبوز باشد، پلیمر DNA است.
نوکلئوتیدها چگونه اسیدهای نوکلئیک را تشکیل می دهند؟
DNA اسید نوکلئیک است که اطلاعات ژنتیکی را ذخیره می کند. … نوکلئوتیدها برای تشکیل اسیدهای نوکلئیک از طریق گروه فسفات یک نوکلئوتید در یک پیوند استری به گروه OH در سومین اتم کربن واحد قند نوکلئوتید دوم به یکدیگر متصل می شوند. آیا نوکلئوتیدها اسیدهای نوکلئیک را تشکیل می دهند؟ نوکلئوتیدها واحدها و مواد شیمیایی هستند که برای ساختن اسیدهای نوکلئیک، به ویژه RNA و DNA به هم متصل شده اند.
آیا اسیدهای نوکلئیک آبگریز هستند؟
DNA از دو رشته تشکیل شده است که از مولکول های قند و گروه های فسفات تشکیل شده است. … بنابراین محیط آبدوست است، در حالی که پایههای نیتروژنی مولکولهای DNA آبگریز هستند و آب اطراف را از بین میبرند. آیا یک نوکلئوتید آبگریز است یا آب دوست؟ برای کاهش برهمکنش آنها با آب، برهمکنش بین سطوح آبگریز و آب باید به حداقل برسد.