مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) داروهایی هستند که به شل شدن سیاهرگها و شریانها برای کاهش فشار خون کمک میکنند. مهارکنندههای ACE از تولید آنژیوتانسین II توسط آنزیمی در بدن جلوگیری میکنند، مادهای که رگهای خونی را باریک میکند.
تفاوت بین مهارکننده ACE و مسدودکننده بتا چیست؟
بتابلوکرها بسیاری از شرایط مشابه با مهارکننده های ACE را درمان می کنند، از جمله فشار خون بالا، نارسایی مزمن قلبی و سکته. هر دو نوع دارو از میگرن نیز جلوگیری می کنند. با این حال، برخلاف مهارکنندههای ACE، مسدودکنندههای بتا میتوانند به تسکین آنژین کمک کنند (درد قفسه سینه).
مکانیسم اثر مهارکننده های ACE چیست؟
مهارکننده های ACE با تداخل با سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون بدن (RAAS) کار می کنند. RAAS یک سیستم پیچیده است که مسئول تنظیم فشار خون بدن است. کلیه ها در پاسخ به حجم کم خون، سطوح کم نمک (سدیم) یا سطوح بالای پتاسیم، آنزیمی به نام رنین آزاد می کنند.
چرا مهارکننده های ACE برای شما مضر هستند؟
اگرچه مهارکننده های ACE به محافظت از کلیه ها کمک می کنند، اما همچنین می تواند باعث نارسایی کلیه در برخی افراد شود. استفراغ یا اسهال شدید. اگر استفراغ یا اسهال شدید دارید ممکن است دچار کم آبی بدن شوید که می تواند منجر به کاهش فشار خون شود. فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
آیا مهارکننده ACE ضربان قلب را کاهش می دهد؟
مطالعه ما نشان می دهد که مهارکننده های ACE هم کلینیک و همHR سرپاییدر بیماران پرفشاری خون با HR سریعتر، که به نظر می رسد در معرض خطر بالاتری هستند، و آنتاگونیست های کلسیم دی هیدروپیریدینی طولانی اثر تغییرات قابل توجهی در HR در طول درمان مزمن ایجاد نمی کنند (نه کاهش و نه افزایش).