وقتی بودجه دولت با کسری مواجه می شود (زمانی که هزینه ها از درآمدها بیشتر می شود)، گفته می شود که سیاست مالی انبساطی است. زمانی که دارای مازاد است (زمانی که درآمدها از مخارج فراتر می رود)، سیاست مالی انقباضی گفته می شود. کاهش فعالیت اقتصادی که به عنوان رکود شناخته می شود.
آیا سیاست مالی انبساطی است یا انقباضی؟
دو نوع سیاست مالی وجود دارد: سیاست مالی انقباضی و سیاست مالی انبساطی. سیاست مالی انقباضی زمانی است که دولت بیش از هزینه ای که می کند مالیات می دهد. سیاست مالی انبساطی زمانی است که دولت بیش از مالیات خود هزینه می کند.
چه سیاست های مالی انبساطی خواهد بود؟
سیاست مالی انبساطی شامل کاهش مالیات، پرداخت های انتقالی، تخفیف و افزایش هزینه های دولت در پروژه هایی مانند بهبود زیرساخت ها است. برای مثال، می‌تواند مخارج اختیاری دولت را افزایش دهد و از طریق قراردادهای دولتی پول بیشتری به اقتصاد تزریق کند.
چرا سیاست مالی انبساطی وجود دارد؟
هدف سیاست مالی انبساطی
سیاست مالی انبساطی با هدف افزایش رشد به سطح اقتصادی سالم است که در طول دوره انقباضی چرخه تجاری مورد نیاز است. دولت به دنبال کاهش بیکاری، افزایش تقاضای مصرف کننده و توقف رکود است.
تفاوت بین سیاست مالی انبساطی و سیاست مالی چیست؟
انبساطیسیاست پولی می تواند اثرات محدودی بر رشد با افزایش قیمت دارایی ها و کاهش هزینه های استقراض داشته باشد و شرکت ها را سودآورتر کند. سیاست پولی به دنبال تحریک فعالیت های اقتصادی است، در حالی که سیاست مالی به دنبال پرداختن به کل هزینه ها، ترکیب کل مخارج یا هر دو است.
