به دلیل تنوع شدید شریان تیروئید تحتانی و RLN RLN آسیب به اعصاب مکرر حنجره می تواند منجر به ضعیف شدن صدا (گرفتگی صدا) یا از دست دادن صدا (آفونیا) شود. و باعث ایجاد مشکلاتی در دستگاه تنفسی می شود. آسیب به عصب ممکن است عضله کریکوآریتنوئید خلفی در همان سمت را فلج کند. https://en.wikipedia.org › wiki › عصب_عود_حنجره
عصب عود حنجره - ویکی پدیا
، پیشنهاد می شود که شریان یا پروگزیمال یا در شاخه های سوم آن روی کپسول تیروئیدبسته شود. شاخه داخلی SLN به طور بالقوه در طول تیروئیدکتومی در معرض خطر نیست مگر اینکه شریان تیروئید فوقانی به صورت پروگزیمال بسته شود.
تیروئید برتر را کجا می بندید؟
بستن شریان تیروئید فوقانی تا حد امکان به قطب فوقانی غده تیروئیدایمن است. در واقع شناسایی شاخه های سرخرگ تیروئید فوقانی و اجتناب از بستن تنه اصلی بی خطرتر است زیرا در اکثر موارد عصب حنجره فوقانی به تنه اصلی نزدیک است.
چرا شریان تیروئید فوقانی باید در حین عمل روی آن در نزدیکی مرز فوقانی تیروئید بسته شود؟
در هر طرف، شاخه خارجی عصب حنجره فوقانی عضله کریکوتیروئید را عصب دهی می کند. در بیشتر موارد، این عصب نزدیک به ساقه عروقی قطب های فوقانی تیروئید قرار داردلوبی که مستلزم آن است که عروق با احتیاط بسته شوند تا از آسیب به آن جلوگیری شود (شکل 6) (7).
شریان ها را در طی جراحی تیروئید کجا می بندید؟
اکثر جراحان موافق هستند که شناسایی SLN، بر خلاف RLN، غیر ضروری است. درعوض، شاخه های انتهایی شریان تیروئید فوقانی را تا جایی که ممکن است به کپسول تیروئید نزدیک کنید برای جلوگیری از آسیب رساندن به عصب.
وقتی شریان تیروئید فوقانی بسته می شود، کدام عصب ممکن است به راحتی آسیب ببیند؟
شاخه خارجی عصب حنجره فوقانی (EBSLN) در هنگام تشریح قطب فوقانی و بستن عروق تیروئید فوقانی در معرض خطر آسیب در حین عمل تیروئید است. انجام می شوند. میزان آسیب به این عصب در ادبیات بسیار متغیر است، اما می تواند تا 58٪ باشد (1).
