بزرگترین چالش با جایگزینی سلول های عصبی مرده با سلول های بنیادی این است که این نورون های تازه وارد ادغام شوند یا در شبکه های مغزی موجود به روش درست قرار بگیرند. نورونهای جدید نمیتوانند فقط در مغز آویزان شوند، ما به آنها نیاز داریم تا با سلولهای دیگر ارتباط برقرار کنند و کاری را انجام دهند که همه نورونها انجام میدهند: پردازش سیگنالها.
آیا مغز می تواند سلول های آسیب دیده را جایگزین کند؟
در مغز، سلول های آسیب دیده سلول های عصبی (سلول های مغز) هستند که به عنوان نورون شناخته می شوند و نورون های نمی توانندرا بازسازی کنند. ناحیه آسیب دیده نکروز می شود (مرگ بافت) و هرگز مانند قبل نیست. وقتی مغز آسیب میبیند، اغلب با ناتوانیهایی مواجه میشوید که تا آخر عمر باقی میمانند.
آیا بافت مغز در صورت آسیب می تواند دوباره رشد کند؟
برخلاف سایر اندام ها مانند کبد و پوست، مغز اتصالات جدید، عروق خونی یا ساختارهای بافتی را پس از آسیب بازسازی نمی کند. درعوض، بافت مرده مغز جذب میشود، که حفرهای خالی از رگهای خونی، نورونها یا آکسونها - رشتههای عصبی نازکی که از نورونها بیرون میآیند، باقی میگذارد.
اگر یک سلول مغز آسیب ببیند چه اتفاقی می افتد؟
شدت آسیب مغزی می تواند با نوع آسیب مغزی متفاوت باشد. آسیب مغزی خفیف ممکن است موقتی باشد. باعث سردرد، گیجی، مشکلات حافظه و حالت تهوع می شود. در یک آسیب مغزی متوسط، علائم می توانند طولانی تر و بارزتر شوند.
می تواند بعد از آن مغز خود را ترمیم کندسکته مغزی؟
خوشبختانه، سلول های مغزی آسیب دیده قابل ترمیم نیستند. آنها می توانند بازسازی شوند - این فرآیند ایجاد سلول های جدید نوروژنز نامیده می شود. سریع ترین بهبودی معمولاً در طی سه تا چهار ماه اول پس از سکته اتفاق می افتد. با این حال، بهبودی می تواند در سال اول و دوم به خوبی ادامه یابد.