مایعات کریستالوئید عملکرد افزایش حجم داخل عروقی را بدون ایجاد اختلال در غلظت یون یا ایجاد جابجایی قابل توجه مایع بین فضاهای داخل سلولی، داخل عروقی و بینابینی دارند. محلول‌های هیپرتونیک مانند محلول‌های سالین 3 درصد حاوی غلظت‌های بیشتری از املاح نسبت به محلول‌های موجود در سرم انسان هستند.
چرا از کریستالوئیدها برای شوک سپتیک استفاده می شود؟
پاسخ: محلول های کریستالوئید مایع احیاگر انتخابی برای بیماران مبتلا به سپسیس و شوک سپتیک باقی می ماند. محلول های کریستالوئید متعادل ممکن است نتایج بیمار محور را بهبود بخشد و باید به عنوان جایگزینی برای 0.9٪ نرمال سالین (در صورت وجود) در بیماران مبتلا به سپسیس در نظر گرفته شود.
چرا کریستالوئیدها بر کلوئیدها ترجیح داده می شوند؟
کریستالوئیدها مولکول های کوچکی دارند، ارزان هستند، استفاده از آنها آسان است، و باعث احیای فوری مایع می شوند، اما ممکن است ادم را افزایش دهند. کلوئیدها مولکول‌های بزرگ‌تری دارند، هزینه بیشتری دارند و ممکن است افزایش حجم سریع‌تری در فضای داخل عروقی ایجاد کنند، اما ممکن است واکنش‌های آلرژیک، اختلالات لخته شدن خون و نارسایی کلیه را القا کنند.
چرا کریستالوئید می دهیم؟
محلول های کریستالوئید عمدتاً برای افزایش حجم داخل عروقی هنگامی که کاهش می یابد استفاده می شود. این کاهش می تواند ناشی از خونریزی، کم آبی یا از دست دادن مایعات در طول جراحی باشد. پرمصرف‌ترین مایع کریستالوئیدی کلرید سدیم 0.9% است، که معمولاً به عنوان نرمال سالین 0.9% شناخته می‌شود.
چه راه حلی می دهید؟شوک هیپوولمیک؟
محلول های کریستالوئید ایزوتونیک معمولاً برای تخلیه داخل عروقی در طول شوک و هیپوولمی داده می شود. محلول های کلوئیدی معمولا استفاده نمی شوند. بیماران مبتلا به کم آبی و حجم گردش خون کافی معمولاً کمبود آب آزاد دارند و از محلول های هیپوتونیک (مثلاً 5٪ دکستروز در آب، 0.45٪ سالین) استفاده می شود.
