اثر Tyndall وقتی دیده می شود که ذرات پراکنده نور در یک محیط انتقال دهنده نور پراکنده شوند، زمانی که قطر یک ذره منفرد حدوداً بین 40 تا 900 نانومتر باشد، یعنی تا حدودی کمتر یا نزدیک به طول موج نور مرئی (400-750 نانومتر).
چه چیزی نمونه های اثر Tyndall را نشان می دهد؟
7 نمونه های اثر Tyndall در زندگی روزمره
- پرتوهای مرئی نور خورشید.
- پراکندگی نور خودرو در مه.
- نور از شیر می تابد.
- عنبیه رنگی آبی.
- دود از موتور سیکلت.
- شیشه اپالسنت.
- رنگ آبی آسمان.
کجا می توانیم اثر Tyndall را در زندگی روزمره خود ببینیم؟
نمونه ای از نحوه پراکندگی نور آبی توسط اثر Tyndall ممکن است در رنگ آبی دود موتورسیکلت ها یا موتورهای دو زمانه دیده شود. پرتوهای قابل مشاهده چراغ های جلو در مه ناشی از اثر Tyndall است. قطرات آب نور را پراکنده می کند و پرتوهای چراغ جلو را قابل مشاهده می کند.
اثر Tyndall و اهمیت آن چیست؟
اثر Tyndall اثر پراکندگی نور در پراکندگی کلوئیدی است، در حالی که هیچ نوری در محلول واقعی نشان نمی دهد. این اثر برای تعیین اینکه آیا یک مخلوط یک محلول واقعی است یا یک کلوئید استفاده می شود.
چه چیزی باعث اثر Tyndall می شود؟
بازتاب تابش فرودی از سطوح ذرات، بازتاب از دیواره های داخلی ذرات ایجاد می شود،و شکست و پراش تابش هنگام عبور از ذرات. همنام های دیگر عبارتند از پرتو Tyndall (نور پراکنده شده توسط ذرات کلوئیدی).
