هیدروکربن‌های نسوخته (UHCs) هیدروکربن‌هایی هستند که پس از سوختن نفت در موتور منتشر می‌شوند. هنگامی که سوخت نسوخته از محفظه احتراق ساطع می شود، انتشار ناشی از "پرهیز" سوخت از مناطق شعله است. … گاهی اوقات از اصطلاح "محصولات احتراق ناقص" یا PIC برای توصیف چنین گونه هایی استفاده می شود.
منابع اصلی هیدروکربن های نسوخته چیست؟
درک جدید این است که حجمه های شکاف حلقه پیستون و واشر سر و تا حدی کمتر جذب و دفع توسط لایه های روغن روان کننده و رسوبات محفظه عمده ترین موارد هستند. منابع انتشارات هیدروکربن نسوخته.
کدام ماده شیمیایی نتیجه سوخت نسوخته است؟
برخی از آلاینده های رایج تولید شده از سوزاندن این سوخت ها عبارتند از مونوکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، ذرات و دی اکسید گوگرد. ذرات می توانند مواد شیمیایی خطرناکی به آنها متصل باشند. سایر آلاینده‌هایی که می‌توانند توسط برخی وسایل تولید شوند، هیدروکربن‌های نسوخته و آلدئیدها هستند.
چه اتفاقی برای هیدروکربن های نسوخته می افتد؟
احتراق ناقص یک سوخت هیدروکربنی زمانی اتفاق می افتد که اکسیژن کافی برای احتراق کامل وجود نداشته باشد، ناشی از عرضه ضعیف هوا است. انرژی کمتری آزاد می شود. به جای دی اکسید کربن، ممکن است مونوکسید کربن یا کربن ذرات معلق به نام دوده یا مخلوطی از هر دو دریافت کنید.
چگونه می توان هیدروکربن های نسوخته را کاهش داد؟
محل شمعنقش مهمی در انتشار شعله در ناحیه ای ایفا می کند که در آن تلاطم خاموش کردن موثر دیواره را کاهش می دهد و در نتیجه غلظت هیدروکربن های نسوخته را کاهش می دهد.
