به طور تصادفی، او کشف کرد که نمک های اورانیوم به طور خود به خود یک تشعشع نافذساطع می کنند که می تواند روی یک صفحه عکاسی ثبت شود. مطالعات بیشتر نشان داد که این تشعشع چیز جدیدی بود و نه تابش اشعه ایکس: او پدیده جدیدی را کشف کرده بود، رادیواکتیویته.
چگونه رادیواکتیویته کشف شد؟
1 مارس 1896: Henri Becquerel رادیواکتیویته را کشف کرد. در یکی از شناخته شده ترین اکتشافات تصادفی در تاریخ فیزیک، در یک روز ابری در مارس 1896، هانری بکرل فیزیکدان فرانسوی یک کشو را باز کرد و رادیواکتیویته خود به خودی را کشف کرد.
چه کسی رادیواکتیویته را برای اولین بار کشف کرد؟
اگرچه Henri Becquerel بود که این پدیده را کشف کرد، این دانشجوی دکترای او، ماری کوری بود که نام آن را رادیواکتیویته گذاشت.
چگونه بکرل کویزل رادیواکتیویته را کشف کرد؟
رادیواکتیویته را در سال 1896 کشف کرد، او فرض کرد که پرتوهای ایکس همراه با فسفرسانس منتشر می شود. کریستال های متشکل از اورانیل سولفات پتاسیم را در بالای یک صفحه عکاسی که در پارچه سیاه پیچیده شده است قرار داده شده است. سپس بشقاب پیچیده شده و کریستال ها را بیرون گذاشت تا در معرض نور خورشید قرار گیرند.
پدر مواد رادیواکتیو کیست؟
Henri Becquerel، به طور کامل Antoine-Henri Becquerel، (متولد 15 دسامبر 1852، پاریس، فرانسه - درگذشته 25 اوت 1908، Le Croisic)، فیزیکدان فرانسوی که رادیواکتیویته را کشف کرد.از طریق تحقیقات او در مورد اورانیوم و سایر مواد. در سال 1903 او جایزه نوبل فیزیک را با پیر و ماری کوری به اشتراک گذاشت.
