وقتی فرض می شود کالای فروخته شده به ترتیبی است که هزینه ها انجام شده است، روش هزینه یابی موجودی نامیده می شود: اولین ورود، اولین خروج. روش هزینه یابی موجودی که جدیدترین هزینه ها را به بهای تمام شده کالای فروخته شده اختصاص می دهد: LIFO.
بر اساس کدام روش جریان بهای تمام شده، موجودی نهایی فرض می شود که از آخرین هزینه ها تشکیل شده است؟
روش LIFO (آخرین ورود، اولین خروج) برای هزینه یابی موجودی فرض می کند که هزینه های خریدهای اخیر اولین هزینه هایی هستند که به بهای تمام شده کالاهای فروخته شده در زمانی که شرکت در واقع کالاها را می فروشد.
روش تخصیص بهای تمام شده به موجودی چیست که فرض می کند اقلام به ترتیب خریداری شده فروخته می شوند به این معنی که اولین اقلام خریداری شده ابتدا فروخته می شوند؟
FIFO مخفف "First-In, First-Out" است. این روشی است که برای اهداف فرضی جریان هزینه در محاسبه بهای تمام شده کالای فروخته شده استفاده می شود. روش FIFO فرض می کند که قدیمی ترین محصولات موجود در موجودی یک شرکت ابتدا فروخته شده است. هزینه‌های پرداخت شده برای قدیمی‌ترین محصولات، هزینه‌هایی است که در محاسبه استفاده می‌شود.
چه زمانی از سیستم موجودی دائمی استفاده می کنید؟
یک سیستم موجودی دائمی به یک کسب و کار تجارت الکترونیک دید دقیقی از سطح سهام در هر زمان می دهد بدون فرآیند دستی مورد نیاز برای یک سیستم موجودی دوره ای. اتوماسیونی که یک سیستم موجودی دائمی فراهم می کند زمان و سرمایه را آزاد می کند.
کدام روش فرض می کند که آخرین اقلام خریداری شده اولین اقلام فروخته شده هستند؟
روش حسابداری آخرین ورودی، اولین خروجی (LIFO) فرض می کند که آخرین اقلام خریداری شده اولین اقلامی هستند که فروخته می شوند. با این تکنیک حسابداری، هزینه های قدیمی ترین محصولات به عنوان موجودی گزارش می شود.
