خودمحوری از کجا سرچشمه گرفت؟

فهرست مطالب:

خودمحوری از کجا سرچشمه گرفت؟
خودمحوری از کجا سرچشمه گرفت؟
Anonim

روانشناس و زیست شناس سوئیسی ژان پیاژه ژان پیاژه ژان پیاژه، (زاده ۹ اوت ۱۸۹۶، نوشاتل، سوئیس - درگذشته ۱۶ سپتامبر ۱۹۸۰، ژنو)، روانشناس سوئیسی که اولین کسی بود که این کار را انجام داد. مطالعه سیستماتیک کسب درک در کودکان. بسیاری تصور می کنند که او شخصیت اصلی روانشناسی رشد قرن بیستم بوده است. https://www.britannica.com › بیوگرافی › ژان پیاژه

ژان پیاژه | بیوگرافی، نظریه و حقایق | بریتانیکا

پیشگام مطالعه علمی خود محوری بود. او رشد شناخت را در کودکان ردیابی کرد، زیرا آنها از حالت خودمحوری شدید خارج می شوند و متوجه می شوند که افراد دیگر (و سایر ذهن ها) دیدگاه های جداگانه ای دارند.

خودمحوری از کجا می آید؟

اصطلاح خود محوری مفهومی است که در نظریه رشد دوران کودکی پیاژه سرچشمه می گیرد. خود محوری به ناتوانی فرد در درک این موضوع اشاره دارد که دیدگاه یا نظر شخص دیگری ممکن است متفاوت از دیدگاه او باشد.

چه نظریه پردازی در مورد خود محوری صحبت می کند؟

ما نمونه‌هایی از فرآیند تمرکززدایی را برای مراحل حسی-حرکتی، پیش عملیاتی، بتنی-عملیاتی و عملیاتی رسمی ارائه می‌کنیم. Piaget مفهوم خود محوری را در نوشته های اولیه خود در دهه 1920 برای توصیف ویژگی های کلی کودک پیش دبستانی معرفی کرد.

چه کسی به خود محوری اعتقاد داشت؟

ژان پیاژه (1896–1980)ادعا کرد که کودکان خردسال خود محور هستند. پیاژه به دو جنبه از خود محوری در کودکان توجه داشت. زبان و اخلاق (فوگیل، 1980). او معتقد بود که کودکان خودمحور از زبان در درجه اول برای برقراری ارتباط با خود استفاده می کنند.

خودمحوری چیست مثال اصلی ارائه دهید؟

خودمحوری ناتوانی در گرفتن دیدگاه شخص دیگر است. این نوع تفکر در کودکان خردسال در مرحله قبل از عمل رشد شناختی رایج است. یک مثال ممکن است این باشد که با دیدن مادرش در حال گریه، یک کودک خردسال حیوان عروسکی مورد علاقه خود را به او می دهد تا حالش بهتر شود.

توصیه شده: