در واقع، آنها آنقدر اقتباس خوب هستند که به طور مستقل در چندین گروه پرنده تکامل یافتند. اردک‌ها و غازها و مرغ‌های دریایی، باکلان‌ها، لون‌ها، پلیکان‌ها، پنگوئن‌ها، پفین‌ها و بوبی‌ها آنها را دارند. … چهارصد گونه مختلف از پرندگان دارای پاهای شبکه‌ای هستند.
کدام پرنده پاهای شبکه ای ندارد؟
در حالی که بیشتر شناگران - از جمله اردک ها، غازها، لون ها و مرغان دریایی - پاهای کاملاً تار دارند، تعداد کمی از آنها چنین نیستند. این شامل اعضای خانواده گربه ها می شود، که سه انگشت جلویی آنها به جای تار، لوبی است.
چه نوع حیواناتی پاهای شبکه ای دارند؟
در اردک ها، غازها و قوها، مرغان دریایی و درناها و سایر پرندگان آبزی (آوکس، فلامینگو، فولمار، جیگر، لون، پترل، قیچی و کفگیر) یافت می شود. اردک های غواصی همچنین دارای یک انگشت عقبی لوب دار (1) و مرغان دریایی، درناها و متحدان انگشت عقبی کوچکی دارند. Totipalmate: هر چهار رقم (1-4) با تار به هم می پیوندند.
پرندگان چه نوع پاهایی دارند؟
آرایش انگشتان پا
اکثر پرندگان دارای چهار انگشتهستند که سه انگشت آن رو به جلو و یکی عقب است، اما برخی از انگشتان پاهای پرندگان متناسب با نیازهای مختلف هستند. برای مثال، دارکوب‌ها دو تا به جلو و دو تا عقب دارند تا خود را محکم در برابر تنه درخت عمودی محکم کنند.
کاربرد پاهای شبکه ای در پرندگان چیست؟
از آنجایی که پرندگان آبزی فاقد باله هستند، پاهای تاردار در هم در شنای جلو و هم به عقبکمک می کند. علاوه بر این، آنها دارای بدنی صاف و پرهای خشک هستند که به آنها کمک می کندپرواز و گرم نگه داشتن آنها در آب سردتر. بال های آنها کوتاه است و اغلب به عنوان باله برای شنا در زیر آب استفاده می شود.
