بیشترین میزان بروز در آدنوکارسینومای تولید کننده موسین، پانکراس و دستگاه گوارش، سرطان ریه و سرطان تخمدان مشاهده می شود. TE کمتر در سرطان پستان و سلول کلیوی و به ندرت در بیماران مبتلا به سرطان پروستات، ملانوم، و سرطان با منشا اولیه ناشناخته رخ می دهد [3، 28، 29] (جدول 2).
آیا سرطان شما را در حالت انعقاد بیش از حد قرار می دهد؟
بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان در حالت هیپرانعقادی هستند. طیف تظاهرات از آزمایش‌های انعقادی غیرطبیعی در غیاب علائم ترومبوتیک تا ترومبوآمبولی عظیم متغیر است.
آیا حالت هایپرانعقاد قابل درمان است؟
حالات بیش از حد انعقاد چگونه درمان می شوند؟ در بیشتر موارد، زمانی که لخته خون در ورید یا شریان ایجاد شود، درمان فقط نیاز است. داروهای ضد انعقاد توانایی خون را برای لخته شدن کاهش می دهند و از تشکیل لخته های اضافی جلوگیری می کنند.
سندرم تروسو چیست؟
سندرم تروسو به عنوان ترومبوفلبیت مهاجرتی تعریف می شود که معمولاً در بیماران مبتلا به بدخیمی زمینه ای یافت می شود. تست‌های تشخیصی و تصویربرداری مرسوم می‌توانند برای تشخیص موفقیت‌آمیز بدخیمی اولیه در تقریباً 85 تا 95 درصد بیماران استفاده شوند.
چرا انعقاد بیش از حد بد است؟
در بیماران مبتلا به سندرم هایپرانعقاد، خطر ترومبوز وریدی بیشتر از سکته مغزی ایسکمیک وجود دارد. در برخی موارد، ترومبوز وریدی نیز می تواند باعث ایجاد شریانی شودسکته مغزی توسط آمبولی متناقض، معمولاً از طریق سوراخ بیضی ثبت شده.
