نسبیت گرایی خود ابطالگر است. یک دکترین خود ابطالپذیر است اگر صدق آن دلالت بر نادرستی آن داشته باشد. نسبیت گرایی ادعا می کند که ارزش صدق یک گزاره همیشه نسبت به یک دیدگاه خاص است. این نشان میدهد که یک عبارت میتواند هم درست و هم نادرست باشد.
آیا نسبیت فرهنگی خود انکارکننده است؟
نسبیت گرایی فرهنگی پس آشکارا آموزه خود ابطال کننده نیست. باید رد آن را در جای دیگری به غیر از عدم انسجام منطقی که ظاهراً بلافاصله قابل درک است، جستجو کرد.
آیا نسبیت با خودش تناقض دارد؟
یک استدلال رایج علیه نسبیگرایی نشان میدهد که ذاتاً بادر تضاد است، خود را رد یا تحقیر می کند: گزاره «همه چیز نسبی است» یا به عنوان یک گزاره نسبی یا مطلق طبقه بندی می شود.. اگر نسبی باشد، این گزاره مطلق ها را رد نمی کند.
چرا نسبی گرایی جذاب است؟
نسبیت گرایی اخلاقی برای بسیاری از فیلسوفان و دانشمندان علوم اجتماعی جذاب است زیرا به نظر می رسد بهترین توضیح را در مورد تغییرپذیری باور اخلاقی ارائه می دهد. همچنین روشی قابل قبول برای توضیح چگونگی تناسب اخلاق با جهان آن گونه که علم مدرن توصیف می کند، ارائه می دهد.
چرا نسبیت گرایی اشتباه است؟
مشکل نسبی گرایی اخلاقی فردی این است که فاقد مفهومی از اصول راهنمای درست یا غلط است. … در حالی که متفکران نسبی گرایی فرهنگی روشن هستند که تحمیل خود اشتباه استارزشهای فرهنگی بیش از دیگری، برخی فرهنگها ارزش اصلی عدم تحمل را دارند.