بر خلاف شکارچیان معمولی، انگل ها همیشه میزبان خود را نمی کشند، و اگر این کار را انجام دهند، ممکن است مدت زمان قابل توجهی طول بکشد که در طی آن انگل ممکن است منتقل شود. به میزبان های دیگر، و میزبان در جامعه باقی می ماند و با سایر موجودات برای فضا، غذا و شرکای جفت گیری رقابت می کند.
آیا انگل ها به میزبان خود آسیب می رسانند؟
منصفانه است که بگوییم انگل ها عموماً برای میزبان خود مضر هستند. بسیاری از آنها باعث بیماری و مرگ می شوند، بنابراین، مانند بسیاری از گونه ها، ما انسان ها معمولاً سعی می کنیم به هر قیمتی از عفونت جلوگیری کنیم. اما معلوم شد که برخی از انگل‌ها، اگرچه به طور بالقوه مضر هستند، اما در واقع می‌توانند به میزبان برای مقابله با عفونت‌های کشنده‌تر کمک کنند.
آیا میزبان همیشه در اثر انگلی کشته می شود؟
پارازیتیسم با پارازیتوئیدیسم متفاوت است، رابطه ای که در آن انگل همیشه میزبان را می کشد. پارازیتوئیدهای حشره ماده تخم‌های خود را در داخل یا روی میزبان می‌گذارند، که لاروها از آن برای جوجه‌آوری تغذیه می‌کنند.
اگر انگل میزبان خود را بکشد چه اتفاقی می افتد؟
اخته کننده های انگلی تا حدی یا به طور کامل توانایی میزبان خود برای تولید مثل را از بین می برند، انرژی را که برای تولید مثل می رفت به رشد میزبان و انگل منحرف می کند و گاهی اوقات باعث ایجاد غول پیکر در میزبان می شود. سیستم‌های دیگر میزبان دست نخورده باقی می‌مانند و به آن اجازه می‌دهند زنده بماند و انگل را حفظ کند.
چرا بهتر است انگل میزبان خود را زنده بگذارد؟
انگل ارگانیسمی است که بهارگانیسم میزبان برای نیازهای غذایی و انرژی. توضیح: … بنابراین اگر ارگانیسم میزبان کشته شود، چرخه زندگی ناقص می ماند. از این رو، انگل میزبان را نمی کشد تا تمام مزایای میزبان را به دست آورد.
