ریبوزوم ها آزاد در سیتوپلاسم یافت می شوند یا به شبکه آندوپلاسمی (ER) متصل می شوند تا ER خشن را تشکیل دهند. در یک سلول پستانداران ممکن است 10 میلیون ریبوزوم وجود داشته باشد. چندین ریبوزوم را می توان به یک رشته mRNA متصل کرد، این ساختار پلی زوم نامیده می شود. ریبوزوم ها فقط وجود موقتی دارند.
آیا ریبوزوم ها می توانند در سیتوپلاسم عمل کنند؟
ریبوزوم های
را می توان در داخل سیتوپلاسم شناور یا متصل به شبکه آندوپلاسمی یافت. عملکرد اصلی آنها تبدیل کد ژنتیکی به یک توالی اسید آمینه و ساختن پلیمرهای پروتئینی از مونومرهای اسید آمینه است.
چگونه ریبوزوم ها به سیتوپلاسم می رسند؟
در هسته، RNA ریبوزومی جدید با پروتئین ها ترکیب می شود و زیر واحدهای ریبوزوم را تشکیل می دهد. زیرواحدهای تازه ساخته شده از طریق منافذ هسته ای به سیتوپلاسم منتقل می شوند، جایی که می توانند کار خود را انجام دهند.
آیا سیتوپلاسم حاوی ریبوزوم است؟
ریبوزوم ها در سیتوپلاسم یافت می شوند . آنها تقریباً 15 تا 20 نانومتر قطر دارند و از یک زیر واحد کوچک (30S) و یک زیر واحد بزرگ (50S) تشکیل شده اند. ارتباط بین زیر واحدها مستلزم وجود Mg2+ است. ریبوزوم ها از 30٪ پروتئین های ریبوزومی و 70٪ RNA ریبوزومی تشکیل شده اند.
کدام نوع ریبوزوم در سیتوپلاسم معلق هستند؟
دو مکان سیتوپلاسمی وجود دارد: ریبوزوم های آزاد در سیتوزول معلق هستند. ریبوزوم های مقید به هم متصل هستندبه خارج از شبکه آندوپلاسمی. ریبوزوم های آزاد پروتئین هایی می سازند که در سیتوزول استفاده می شوند. ریبوزوم های متصل پروتئین هایی می سازند که به جای دیگری فرستاده می شوند.
