در سال 1942 دو شیمیدان سوئدی، نیلز لوفگرن و بنگت لوندکویست، ترکیبی را که امروزه به نام "لیدوکائین" می شناسیم، کشف کردند. از نظر بالینی توسط دکتر تورستن گورد (1907-2010)، که اولین پزشک متخصص در بیهوشی در سوئد بود، معرفی شد.
چه چیزی قبل از لیدوکائین استفاده می شد؟
مشکلات بی حس کننده های موضعی قبل از لیدوکائین
عامل انتخابی استر پروکائین (نووکائین یا اتوکائین) بود.
چه کسی بی حس کننده موضعی را کشف کرد؟
زیگموند فروید (1856-1939) و کارل کولر (1857-1944) و کشف بی‌حسی موضعی.
لیگنوکائین از چه ساخته شده است؟
لیدوکائین، ترکیب آلی مصنوعی مورد استفاده در پزشکی، معمولاً به شکل نمک هیدروکلرایدآن، به عنوان بی حس کننده موضعی. لیدوکائین نسبت به پروکائین (نووکائین) بیهوشی سریع‌تر، شدیدتر و طولانی‌تر ایجاد می‌کند.
بی حسی موضعی در کدام کشور اختراع شد؟
همانطور که توسط دوستش زیگموند فروید پیشنهاد شد، توصیف خواص کوکا اتریشی کولر را بر آن داشت تا در سال 1884 اولین عمل بالینی را تحت بی حسی موضعی با تجویز کوکائین انجام دهد. روی چشم.
