سیستم های آب گرم اغلب سیستم های هیدرونیک نامیده می شوند. به جای سیستم فن و کانال، دیگ بخار از یک پمپ برای گردش آب گرم از طریق لوله ها به رادیاتورها استفاده می کند. برخی از سیستم‌های آب گرم آب را از طریق لوله‌های پلاستیکی در کف به گردش در می‌آورند، سیستمی به نام گرمایش از کف تابشی (به «حالت گرمایش هنری» مراجعه کنید).
سیستم گرمایش آب گرم چگونه کار می کند؟
سیستم های گرمایش آب گرم حول فرض گرمای تابشی ساخته شده اند. آب توسط یک دیگ گرم می شود و در سراسر ساختمان - معمولاً خانه ها (مخصوصاً خانه های قدیمی) - از طریق یک سری لوله که رادیاتورهایی را گرم می کنند که گرما می دهند، به گردش در می آید. گرما به هوای اتاق منتقل می شود.
کارآمدترین راه برای گرم کردن آب گرم چیست؟
برخی از کارآمدترین آبگرمکن ها منابع خلاقانه گرما را پیدا می کنند - مانند سایر تجهیزات گرمایشی، هوای بیرون یا خورشید - برای تامین آب گرم با سوخت کمتر. اینها عبارتند از آبگرمکن های پمپ حرارتی، آبگرمکن های غیرمستقیم، آبگرمکن های یکپارچه فضا/آب، و آبگرمکن های خورشیدی. آبگرمکن های پمپ حرارتی.
چگونه یک سیستم گرمایش آب گرم بسازید؟
طراحی یک سیستم گرمایش آب گرم ممکن است از روش زیر پیروی کند:
- تلفات گرمای اتاق ها را محاسبه کنید.
- محاسبه خروجی دیگ بخار.
- انتخاب واحدهای بخاری.
- نوع، اندازه و وظیفه پمپ گردش خون را انتخاب کنید.
- طرح لوله بسازید و اندازه لوله را محاسبه کنید.
- محاسبه مخزن انبساط.
- محاسبه سوپاپ های ایمنی.
معایب سیستم های گرمایش آب گرم چیست؟
گرمایش آب گرم معایب زیر را دارد: در مقایسه با کوره های هوای اجباری هزینه نصب و سرویس آن بیشتر است. افزودن تجهیزات تهویه مطبوع مرکزی، رطوبت رسان و فیلتر کردن به خانه دشوارتر است. انتخاب بیشتری از کوره در بازار نسبت به دیگ بخار وجود دارد.
