باور یک فعل است، باور یک اسم است، باورپذیر یک صفت است: من تو را باور نمی کنم. اعتقادات مذهبی او زندگی او را هدایت می کند. این داستان باور کردنی نیست.
آیا باورپذیر یک صفت یا اسم است؟
از دیکشنری Longman of Contemporary Englishbe‧liev‧a‧ble /bəˈliːvəbəl/ صفت چیزی را می توان باور کرد زیرا ممکن، محتمل یا واقعی به نظر می رسد داستانی با شخصیت های قابل باور در آن این سناریو کاملاً قابل باور است.
شکل اسم باورکرده چیست؟
پاسخ: باور شکل اسمی ایمان است.
صفت باورپذیر چیست؟
صفت. /bɪˈliːvəbl/ /bɪˈliːvəbl/ که می توان مترادف آن قابل قبول را باور کرد. توضیحات او مطمئناً باورپذیر به نظر می رسید.
فعل باورپذیر چیست؟
باور. (متعدی) پذیرش به عنوان صحیح، به ویژه بدون قطعیت مطلق (یعنی بر خلاف دانستن)
