ضد انعقاد با ایجاد وقفه در روند تشکیل لخته های خون عمل می کند. گاهی اوقات آنها را داروهای "رقیق کننده خون" می نامند، اگرچه در واقع خون را رقیق تر نمی کنند.
آیا ضد انعقاد همان رقیق کننده خون است؟
ضد انعقادها و داروهای ضد پلاکت خطر لخته شدن خون را از بین می برند یا کاهش می دهند. آنها اغلب رقیق کننده خون نامیده می شوند، اما این داروها واقعاً خون شما را رقیق نمی کنند. در عوض، آنها به جلوگیری یا شکستن لختههای خون خطرناکی که در رگهای خونی یا قلب شما شکل میگیرند کمک میکنند.
آیا داروهای رقیق کننده خون از لخته شدن خون شما جلوگیری می کنند؟
بله. داروهایی که معمولاً رقیق کننده های خون نامیده می شوند - مانند آسپرین، وارفارین (کومادین، جانتوون)، دابیگاتران (پراداکسا)، ریواروکسابان (Xarelto)، آپیکسابان (Eliquis) و هپارین - به طور قابل توجهی خطر لخته شدن خون را کاهش می دهند، اما خطر را کاهش نمی دهند. به صفر.
آیا داروهای ضد انعقاد خونریزی را افزایش می دهند؟
یک عارضه جانبی احتمالی داروهای ضد انعقاد خونریزی بیش از حد (خونریزی) است، زیرا این داروها زمان تشکیل لخته های خون را افزایش می دهند. برخی از افراد عوارض جانبی دیگری را نیز تجربه می کنند.
اگر با داروهای رقیق کننده خون خونریزی کنید چه اتفاقی می افتد؟
اگرچه نادر است، اما خونریزی ناشی از رقیق کننده های خون می تواند بسیار جدی یا تهدید کننده زندگی باشد، مانند خونریزی در مغز یا معده. خونریزی جدی یا تهدید کننده زندگی نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.