"ناشنوا" و "ناشنوا" هنگامی که به وضعیت شنوایی شنوائی اشاره می کنیم از ناشنوا و وقتی به گروه خاصی از افراد ناشنوا اشاره می کنیم از حروف بزرگ ناشنوا استفاده می کنیم. کسانی که یک زبان - زبان اشاره آمریکایی (ASL) - و یک فرهنگ مشترک دارند.
آیا ناشنوایان باید با حروف بزرگ نوشته شوند؟
اغلب، افرادی که شنوایی عملکردی بسیار کمی دارند یا فاقد شنوایی هستند، خود را ناشنوا می نامند. کسانی که کم شنوایی خفیف تری دارند ممکن است خود را به عنوان "سخت شنوا" بخوانند. هنگامی که این دو گروه با هم ترکیب می شوند، اغلب به عنوان افرادی با "اختلالات شنوایی"، با "کاهش شنوایی" یا افرادی که "ناشنوا هستند … نامیده می شوند.
آیا ناشنوایان حرف بزرگ دارند؟
کلمه ناشنوا برای توصیف یا شناسایی هر کسی که مشکل شنوایی شدید دارد استفاده می شود. گاهی اوقات برای اشاره به افرادی که به شدت ناشنوا هستند نیز استفاده می شود. ما از ناشنواها با حرف بزرگ D برای اشاره به افرادی استفاده می کنیم که در تمام زندگی خود یا از قبل از شروع یادگیری صحبت کردن ناشنوا بوده اند.
چرا گاهی اوقات ناشنوا با حروف بزرگ نوشته می شود؟
«حروف بزرگ D» ناشنوایان برای توصیف افرادی استفاده می شود که از نظر فرهنگی ناشنوا هستند و فعالانه با جامعه ناشنوایان درگیر هستند. ناشنوایان با حرف بزرگ D نشان دهنده یک هویت فرهنگی برای افراد کم شنوایی است که فرهنگ مشترکی دارند و معمولاً زبان اشاره مشترک دارند.
آیا انجمن ناشنوایان یک اسم خاص است؟
اصطلاحی که برای تمایز بین جامعه ناشنوایان وهمه افراد دیگر از جمله شنوا، کم شنوا، ناشنوا و ناشنوای دهان. زبان رسمی جامعه ناشنوایان باید همیشه با حروف بزرگ نوشته شود، همانطور که "انگلیسی" و "فرانسوی" با حروف بزرگ نوشته می شوند، زیرا هر سه زبان قانونی هستند.
