U-238 دارای جرم زوج است و هسته های فرد شکافت پذیرتر هستند. "شکافت پذیر" نامیده می شود. یک هسته شکافت پذیر
که می تواند به شکافت با نوترون های حرارتی کم انرژی با احتمال بالا القا شود به عنوان "شکاف" نامیده می شود. https://en.wikipedia.org › wiki › مواد شکافنده
مواد شکاف پذیر - ویکی پدیا
زیرا نوترون اضافی انرژی اضافه می کند - بیش از آنچه برای شکافت هسته به دست آمده نیاز است. به دلیل مقدار زیادی انرژی مورد نیاز، U-238 معمولاً در یک راکتور هسته ای شکافت نمی شود.
چرا U 238 از U 235 پایدارتر است؟
gg-نوکلیدهایی مانند 238U انرژی کافی در هنگام گرفتن نوترون آزاد نمی کنند. بنابراین این نوترون باید انرژی جنبشی زیادی را برای برانگیختن هسته بالای مانع شکافت حمل کند. … U-238 4 نوترون بیشتر از U-234 و سه نوترون بیشتر از U-235 دارد. U-238 پایدارتر است بنابراین به طور طبیعی فراوانتر است.
آیا U 235 یا U 238 رادیواکتیوتر است؟
به طور کلی، اورانیوم-235 و اورانیوم-234 خطر بیشتری برای سلامت رادیولوژیکی نسبت به اورانیوم-238 دارند، زیرا نیمه عمر بسیار کوتاه تری دارند، سریعتر تجزیه می شوند و بنابراین "رادیواکتیوتر هستند.." از آنجایی که همه ایزوتوپ‌های اورانیوم در درجه اول ساطع کننده آلفا هستند، فقط در صورت بلع یا استنشاق خطرناک هستند.
آیا شما 238 می توانید تحت شکافت قرار بگیرید؟
اورانیوم-238 و توریم-232 (و برخی مواد قابل شکافت دیگر) نمی توانند یک انفجار شکافت خودپایدار را حفظ کنند، اما این ایزوتوپ ها را می توان توسط یک دستگاه که از خارج نگهداری می شود به شکافت تبدیل کرد. تامین نوترون های سریع از واکنش های شکافت یا همجوشی.
آیا U 238 به طور طبیعی رخ می دهد؟
اورانیوم طبیعی از سه ایزوتوپ اصلی تشکیل شده است، اورانیوم-238 (99.2739-99.2752٪ فراوانی طبیعی)، اورانیوم-235 (0.7198-0.7202-%)، 234 (0.0050–0.0059%).
