پروتئین های فعال کننده به سایت های تنظیمی روی DNA در نزدیکی نواحی پروموتر متصل می شوند که به عنوان کلیدهای روشن/خاموش عمل می کنند. این اتصال، فعالیت RNA پلیمراز و رونویسی ژن‌های مجاور را تسهیل می‌کند.
فعال‌کننده‌ها و سرکوب‌کننده‌ها به کجا متصل می‌شوند؟
بخش‌های DNA در نزدیکی پروموتر به عنوان محل اتصال پروتئین عمل می‌کنند - بیشتر این مکان‌ها اپراتورهایی برای پروتئین‌های تنظیم‌کننده به نام فعال‌کننده و سرکوب‌کننده نامیده می‌شوند. برای برخی از ژن‌ها، اتصال یک پروتئین فعال‌کننده به محل هدف DNA آن، پیش‌نیاز ضروری برای شروع رونویسی است.
یک فعال کننده به کجا متصل می شود؟
بیشتر فعال‌کننده‌ها به شیارهای اصلی مارپیچ دوتاییمتصل می‌شوند، زیرا این نواحی گسترده‌تر هستند، اما برخی هستند که به شیارهای فرعی متصل می‌شوند. مکان‌های اتصال فعال‌کننده ممکن است بسیار نزدیک به پروموتر یا چندین جفت پایه دورتر قرار داشته باشند.
پروتئین فعال کننده به چه چیزی متصل می شود؟
بخش‌های یک پروتئین فعال‌کننده: حوزه اتصال DNA (که به محل شناسایی در DNA متصل می‌شود) و حوزه فعال‌سازی که "پایان تجاری" است. فعال‌کننده‌ای که در واقع رونویسی را ترویج می‌کند، به عنوان مثال، با تسهیل تشکیل مجموعه آغاز رونویسی.
کجا فعال کننده به این اپرون متصل می شود؟
یک فعال کننده را در ناحیه تنظیم کننده یک اپرون متصل می کند، به RNA پلیمراز کمک می کند به پروموتر متصل شود، در نتیجهافزایش رونویسی این اپرون. یک القاء از طریق تعامل با یک سرکوب کننده یا فعال کننده، رونویسی را تحت تأثیر قرار می دهد. اپرون trp یک نمونه کلاسیک از یک اپرون قابل سرکوب است.
