سندرم ساوانت یک نادر است، اما فوقالعاده، وضعیتی که در آن افراد دارای ناتوانیهای ذهنی جدی، از جمله اختلال اوتیسم، «جزیرهای از نبوغ» دارند که مشخص و نامتجانس است. برخلاف نقص کلی.
آیا سندرم ساوانت چیز خوبی است؟
آیا سندرم ساوانت چیز خوبی است؟ وسوسه انگیز است که سندروم ساوانت را یک چیز مثبت بدانیم. به هر حال، دانشآموزان افرادی بسیار تأثیرگذار هستند که تواناییهایی فراتر از افراد عادی دارند. با این حال، واقعیت این است که لزوماً زندگی را آسان تر نمی کند و در برخی موارد می تواند زندگی را دشوارتر کند.
آیا یک فرد عادی می تواند سندرم ساوانت داشته باشد؟
به طور خلاصه، سندرم ساوانت مترادف با عقب ماندگی ذهنی نیست و محدود به آن نیست، و در برخی از افراد مبتلا به سندرم ساوانت ضریب هوشی می تواند در محدوده طبیعی یا حتی بالاتر باشد.
دانشمندان در چه چیزی خوب هستند؟
تواناییهای دانشمند و/یا مهارتهای انشعابی، ممکن است در حوزهها یا حوزههای مهارتی زیر به نمایش گذاشته شوند: memory; هایپرلکسیا (توانایی استثنایی خواندن، املا و نوشتن)؛ هنر؛ موسیقی؛ مهارت مکانیکی یا فضایی؛ محاسبه تقویم؛ محاسبه ریاضی؛ حساسیت حسی؛ عملکرد ورزشی؛ و کامپیوتر …
آیا یک دانشمند می تواند ضریب هوشی بالایی داشته باشد؟
در حالی که این درست است که بیشتر دانشمندان IQ را بین ۵۰ تا ۷۰ اندازهگیری کردهاند، در برخی موارد ضریب هوشی میتواند تا ۱۲۵ یا حتی بیشتر باشد. بنابراین، سطح IQ بالاتر از 70 "رد صلاحیت" نیست.فردی مبتلا به سندرم ساوانت.