یک نیمی ازبیماران تیمومای قشر مغز دچار میاستنی گراویس (MG) می شوند، در حالی که 15٪ از بیماران MG تیموم دارند. MG یک بیماری اتصال عصبی عضلانی است که در 85٪ موارد توسط آنتی بادی های گیرنده استیل کولین (AChR) ایجاد می شود.
آیا میاستنی گراویس با تیموما مرتبط است؟
میاستنی گراویس (MG) شایع ترین است که در حدود 50٪ از همه بیماران مبتلا به تیموما در برخی از مراحل وجود دارد. میاستنی گراویس یک اختلال همراه با ضعف در نوسان ماهیچه های اسکلتی است که توسط اتوآنتی بادی های گیرنده های نیکوتین استیل کولین (AChR) در محل اتصال عصبی عضلانی ایجاد می شود.
میاستنی گراویس چگونه با تیموس مرتبط است؟
محققان بر این باورند که غده تیموس تولید آنتی بادی هایی را که استیل کولین را مسدود می کنند، تحریک یا حفظ می کند. غده تیموس که در دوران نوزادی بزرگ است، در بزرگسالان سالم کوچک است. با این حال، در برخی از بزرگسالان مبتلا به میاستنی گراویس، غده تیموس به طور غیر طبیعی بزرگ است.
چند درصد از بیماران مبتلا به تیموما میاستنی گراویس دارند؟
حدود 15% از تمام بیماران میاستنی گراویس دارای تیموما، تومور تیموس هستند. اگرچه اکثر تیموماها خوش خیم هستند (غیر سرطانی)، پزشکان معمولا تیموس را برمی دارند (این روش تیمکتومی است) تا از گسترش احتمالی سرطان جلوگیری شود.
آیا می توانید تیموما بدون میاستنی گراویس داشته باشید؟
پیش‌آگهی تیموم با MG مشابه بدون MG است.علت اصلی مرگ، بحران میاستنی برای بیماران تیموما با MG و مرحله IV و یا نوع C برای بیماران تیمومایی بدون MG است.
