مطالعات استاندارد خون برای بررسی کم خونی همولیتیک مشکوک شامل موارد زیر است:
- شمارش کامل سلول های خون.
- اسمیر خون محیطی.
- لاکتات دهیدروژناز سرم (LDH)
- هپتوگلوبین سرم.
- بیلی روبین غیر مستقیم.
چه آزمایش هایی برای تشخیص کم خونی همولیتیک استفاده می شود؟
سرنخ های تشخیصی برای کم خونی همولیتیک
هنگامی که کم خونی شناسایی می شود، آزمایش باید شامل اندازه گیری لاکتات دهیدروژناز، هاپتوگلوبین، رتیکولوسیت، و سطح بیلی روبین غیر کونژوگه و نیز باشد. تجزیه و تحلیل ادرار (جدول 3). لاکتات دهیدروژناز درون سلولی است و با پاره شدن گلبول های قرمز سطح آن افزایش می یابد.
چگونه کم خونی همولیتیک را بررسی می کنید؟
مطالعات آزمایشگاهی که معمولاً برای بررسی کم خونی همولیتیک مورد استفاده قرار می گیرند شامل آزمایش خون برای محصولات تجزیه گلبول های قرمز، بیلی روبین و لاکتات دهیدروژناز، آزمایشی برای پروتئین اتصال دهنده هموگلوبین آزاد هاپتوگلوبین، و آزمایش کومبز مستقیم برای ارزیابی اتصال آنتی بادی به گلبول های قرمز خون نشان می دهد …
آیا CBC می تواند کم خونی همولیتیک را تشخیص دهد؟
CBC همچنین تعداد گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها را در خون شما بررسی می کند. نتایج غیرطبیعی ممکن است نشانه ای از کم خونی همولیتیک، یک اختلال خونی متفاوت، عفونت یا شرایط دیگری باشد.
کار همولیز چیست؟
کم خونی های همولیتیک نتیجه از تخریب زودرس خون قرمزسلول ها (RBCs). زمانی که یک بیمار کم خون شواهدی از همولیز را نشان می دهد، آزمایش کم خونی همولیتیک باید انجام شود. آزمایش اولیه شامل CBC برای تعیین تعداد پلاکت و معاینه اسمیر محیطی است.
