مناطق آغازگر واحد راهی برای رفتن هستند. اگر نیازی وجود ندارد، و برای ESX وجود ندارد، آغازگرها بتوانند ارتباط با یکدیگر داشته باشند، آنها نباید قادر به انجام این کار باشند. این نه تنها ایمن‌تر است، زیرا آغازگرها نمی‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، بلکه زباله‌های زیادی را از روی فیبر شما حذف می‌کند.
منطقه بندی هدف تک آغازگر چیست؟
هنگامی که یک HBA یا آغازگر برای یک پورت پردازنده ذخیره سازی واحد یا منطقه هدف وجود دارد، معمولاً به آن منطقه منفرد می گویند. این نوع منطقه‌بندی واحد از دستگاه‌های داخل یک منطقه در برابر اعلان‌های فابریک محافظت می‌کند، مانند تغییرات اعلان تغییر وضعیت ثبت شده (RSCN) از مناطق دیگر.
netapp کدام روش منطقه بندی را توصیه می کند؟
منبع بندی تک آغازگر توصیه می شود.
چرا منطقه بندی SAN مورد نیاز است؟
فرض منطقه بندی SAN است برای جلوگیری از نصب تمام LUN هایی که سرورها در یک پارچه می بیند. با منطقه بندی، شما کنترل می کنید که کاربر به کدام دستگاه ها می تواند دسترسی داشته باشد. دستگاه‌ها به گروه‌های منطقی جدا می‌شوند، اگرچه یک دستگاه اغلب در چندین گروه ظاهر می‌شود. … منطقه بندی را می توان بر اساس سرور، ذخیره سازی و سوئیچ تنظیم کرد.
انواع منطقه بندی موجود در سوئیچ های پارچه ای چیست؟
دو نوع ناحیه وجود دارد: نرم و سخت. منطقه بندی نرم به این معنی است که سوئیچ WWN دستگاه ها را در یک منطقه قرار می دهد و مهم نیست که آنها به چه پورتی متصل هستند. اگر WWN Q، برای مثال، زندگی می کنددر همان منطقه نرم WWN Z، آنها می توانند با یکدیگر صحبت کنند.
