مزونها و باریونها مزونها هادرونهایی هستند که میتوانند به لپتون تجزیه شوند و هیچ هادرون از خود باقی نگذارند، که به این معنی است که مزونها از نظر تعداد حفظ نمیشوند.
مزون ها به چه چیزی تجزیه می شوند؟
همه مزون ها ناپایدار هستند و طولانی ترین مزون ها تنها چند صدم میکروثانیه دوام می آورند. مزونهای سنگینتر به مزونهای سبکتر و در نهایت به الکترونها، نوترینوها و فوتونهای پایدار تجزیه میشوند. … مزون ها بخشی از خانواده ذرات هادرون هستند که به سادگی به عنوان ذرات متشکل از دو یا چند کوارک تعریف می شوند.
کدام فروپاشی لپتون ممکن است؟
تاو تنها لپتونی است که می تواند به هادرون تجزیه شود - لپتون های دیگر جرم لازم را ندارند. مانند دیگر حالتهای فروپاشی تاو، واپاشی هادرونیک از طریق برهمکنش ضعیف است.
آیا مزون ها به پروتون تجزیه می شوند؟
مزون هادرون هایی هستند که به پروتونتجزیه نمی شوند، مانند: پیون ها و کائون ها. پیون ها و کائون ها می توانند مثبت، خنثی و منفی باشند. باریون ها و مزون ها ذرات بنیادی نیستند و بنابراین می توان آنها را به ذرات کوچکتری به نام کوارک تقسیم کرد. لپتون ها - لپتون ها ذراتی هستند که با استفاده از نیروی هسته ای ضعیف برهم کنش می کنند.
تفاوت های اساسی بین لپتون ها و مزون ها چیست؟
پاسخ ساده این است که باریون ها ذراتی هستند که از سه کوارک تشکیل شده اند، در حالی که لپتون ها اصلاً فاقد کوارک هستند. باریون ها (به عنوان مثال پروتون ها، نوترون ها) زیرمجموعه ای از هادرون ها هستند: هادرون از یونانی است،به معنای سنگین یا عظیم. لپتون ها (مثلاً الکترون ها) از یک کلمه یونانی به معنای سبک وزن نامگذاری شده اند.