خلاصه. ESR و CRP بیومارکرهای بسیار قدیمی التهاب هستند. سطوح بالا فقط نشان می دهد که کانون التهاب در جایی در بدن وجود دارد، اما آزمایش ها نمی توانند محل دقیق التهاب را مشخص کنند. افزایش سطح ESR و CRP در یک بیمار دردناک معمولاً با درمان درد کافی به حالت عادی باز می گردد.
چه چیزی می تواند باعث ESR بالا و CRP بالا شود؟
نرخ رسوب گلبول های قرمز (ESR) و پروتئین واکنش دهنده C بالا (CRP) رایج ترین واکنش دهنده های فاز حاد برای شناسایی و پیگیری فعالیت بیماری در کلینیک های روماتولوژی هستند. علاوه بر بیماری‌های روماتیسمی (RD)، عفونت‌ها و بدخیمی‌ها دو عامل اصلی افزایش ESR و CRP هستند.
چگونه می توانم ESR و CRP را کاهش دهم؟
راههای کاهش پروتئین واکنشی C (CRP)
- 1) به هر گونه شرایط بهداشتی اساسی رسیدگی کنید. وظیفه CRP افزایش در پاسخ به عفونت، آسیب بافتی و التهاب است. …
- 2) ورزش کنید. …
- 3) کاهش وزن. …
- 4) رژیم غذایی متعادل. …
- 5) الکل در حد اعتدال. …
- 6) یوگا، تای چی، چیگونگ و مدیتیشن. …
- 7) فعالیت جنسی. …
- 8) خوش بینی.
چه عفونت هایی باعث CRP بالا می شوند؟
اینها عبارتند از:
- عفونت های باکتریایی، مانند سپسیس، یک وضعیت شدید و گاهی تهدید کننده زندگی.
- عفونت قارچی.
- بیماری التهابی روده، اختلالی که باعث تورم و خونریزی در روده می شود.روده ها.
- یک اختلال خود ایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید.
- عفونت استخوان به نام استئومیلیت.
CRP و ESR نشان دهنده چیست؟
آزمایش CRP سطح پروتئین پلاسما (پروتئین واکنش‌گر C) تولید شده توسط سلول‌های کبدی را در پاسخ به التهاب یا عفونت حاد اندازه‌گیری می‌کند. برخلاف CRP که معیار مستقیم پاسخ التهابی است، ESR معیار غیرمستقیم سطح التهاب در بدن است.
