2024 نویسنده: Elizabeth Oswald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-13 00:06
در طول فرآیند بازجذب، انتقال دهنده های عصبی اضافی به نورون پیش سیناپسی بازگردانده می شوند..
انتقال دهنده های عصبی اضافی چه اتفاقی می افتد؟
هنگامی که سیگنال ارسال می شود، انتقال دهنده های عصبی اضافی در سیناپس دور می شوند، به قطعات غیرفعال تجزیه می شوند، یا در فرآیندی به نام بازجذب بازجذب می شوند. بازجذب شامل پمپاژ مجدد انتقال دهنده عصبی به نورونی است که آن را آزاد می کند تا سیناپس را پاک کند.
پس از جذب مجدد انتقال دهنده های عصبی چه اتفاقی می افتد؟
بازجذب: کل مولکول انتقال دهنده عصبی به پایانه آکسونی که آن را آزاد کرده است، بازگردانده می شود. این یک روش متداول است که عملکرد نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین متوقف می شود… این انتقال دهنده های عصبی از شکاف سیناپسی خارج می شوند بنابراین نمی توانند به گیرنده ها متصل شوند.
چه دو اتفاقی می تواند برای انتقال دهنده های عصبی اضافی پس از واکنش یک نورون به بازجذب رخ دهد؟
بازجذب چیست؟ پس از واکنش یک نورون، چه دو چیز دیگر می تواند برای انتقال دهنده های عصبی اضافی رخ دهد؟ بازجذب زمانی رخ می دهد که انتقال دهنده های عصبی اضافی توسط نورون ارسال کنندهدوباره جذب شوند. (آنها همچنین می توانند دور شوند یا توسط آنزیم ها تجزیه شوند.)
فرآیند جذب مجدد انتقال دهنده های عصبی اضافی چیست؟
بازجذب اساساً فرآیندی برای بازیافت انتقال دهنده های عصبی است که در آن فرآیندهای فعال در عصب وجود دارد.پایانه هایی برای بازجذب انتقال دهنده عصبی آزاد شده.
توصیه شده:
آیا دندریت ها انتقال دهنده های عصبی ترشح می کنند؟
آزادسازی مواد عصبی توسط اگزوسیتوز از دندریت ها به طور شگفت انگیزی گسترده است و به دسته خاصی از فرستنده ها محدود نمی شود: در چندین ناحیه مغز رخ می دهد و شامل طیفی از نوروپپتیدها، انتقال دهنده های عصبی کلاسیک و مولکول های سیگنال دهنده مانند اکسید نیتریک است.
آیا نورون ها انتقال دهنده های عصبی را آزاد می کنند؟
انتقال دهنده های عصبی درون زا در داخل خود نورون تولید می شوند. هنگامی که یک سلول فعال می شود، این مواد شیمیایی عصبی از کیسه های تخصصی در نزدیکی غشای سلولی به نام وزیکول سیناپسی به سیناپس آزاد می شوند. آیا نورون ها می توانند انتقال دهنده های عصبی مختلف را آزاد کنند؟ تا همین اواخر، اعتقاد بر این بود که یک نورون معین تنها یک نوع انتقال دهنده عصبی تولید می کند.
آیا انتقال دهنده های عصبی تحریک کننده هستند یا مهار کننده؟
اثرات یک انتقال دهنده عصبی به گیرنده آن بستگی دارد. برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی عموماً به‌عنوان «تحریک‌کننده» در نظر گرفته می‌شوند، که باعث می‌شود نورون هدف احتمال شلیک پتانسیل عمل را افزایش دهد. برخی دیگر عموماً به‌عنوان "بازدارنده"
چگونه یک انتقال دهنده عصبی تحریکی باعث دپلاریزاسیون می شود؟
وقتی مولکول های انتقال دهنده عصبی به گیرنده های واقع در دندریت های یک نورون متصل می شوند، کانال های یونی باز می شوند. در سیناپس‌های تحریکی، این منفذ به یون‌های مثبت اجازه ورود به نورون را می‌دهد و منجر به دپلاریزاسیون غشاء می‌شود - کاهش اختلاف ولتاژ بین داخل و خارج نورون.
آیا انتقال دهنده های عصبی می توانند تحریک کننده و بازدارنده باشند؟
انتقال‌دهنده‌های عصبی به یکی از سه روش بر نورون‌ها تأثیر می‌گذارند: آنها می‌توانند تحریک‌کننده، بازدارنده یا تعدیلی باشند. یک فرستنده تحریکی سیگنالی به نام پتانسیل عمل در نورون گیرنده تولید می کند. یک فرستنده بازدارنده از آن جلوگیری می کند. آیا یک انتقال دهنده عصبی می تواند هم تحریک کننده و هم بازدارنده باشد؟ برخی از انتقال دهنده های عصبی، مانند استیل کولین و دوپامین، بسته به نوع گیرنده های موجود می توانند اثرات تحریکی و مهاری ایجاد کنند.
