محلول‌های
کریستالوئید، که حاوی الکترولیت‌های محلول در آب از جمله سدیم و کلرید هستند، فاقد پروتئین و مولکول‌های نامحلول هستند. آنها بر اساس تونیک طبقه بندی می شوند، به طوری که کریستالوئیدهای ایزوتونیک دارای همان مقدار الکترولیت پلاسما هستند.
نمونه‌هایی از محلول‌های کریستالوئید چیست؟
پرمصرف ترین مایع کریستالوئیدی سدیم کلرید 0.9% است که بیشتر به عنوان نرمال سالین 0.9% شناخته می شود. محلول‌های کریستالوئیدی دیگر محلول‌های ترکیبی لاکتات سدیم (محلول لاکتات رینگر، محلول هارتمن) و محلول‌های گلوکز هستند (به «فرآورده‌های حاوی گلوکز» در زیر مراجعه کنید).
محلول کریستالوئیدی IV چیست؟
مایعات کریستالوئید زیر مجموعه ای از محلول های داخل وریدی هستند که اغلب در محیط های بالینی استفاده می شوند. مایعات کریستالوئیدی اولین انتخاب برای احیای مایع در حضور هیپوولمی، خونریزی، سپسیس و کم آبی هستند.
3 نوع کریستالوئید چیست؟
انواع محلول های کریستالوئید
سه حالت مقوی وجود دارد: ایزوتونیک، هیپرتونیک، و هیپوتونیک.
سیالات کریستالوئیدی و کلوئیدی چیست؟
کریستالوئیدها دارای مولکول های کوچک هستند، ارزان هستند، استفاده از آنها آسان است و باعث احیای فوری مایع می شوند، اما ممکن است ادم را افزایش دهند. کلوئیدها مولکول‌های بزرگ‌تری دارند، هزینه بیشتری دارند و ممکن است حجم سریع‌تری را در فضای داخل عروقی ایجاد کنند، اما ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک، اختلالات لخته شدن خون و کلیه شوند.شکست.
