کلروکرومات پیریدینیم (PCC) یک معرف مهم در سنتز آلی است که عمدتاً برای اکسیداسیون انتخابی الکل ها برای ایجاد ترکیبات کربونیل استفاده می شود..
معرف کوری برای چیست؟
این معرف در سنتز آلی است که عمدتاً برای اکسیداسیون الکل ها برای تشکیل کربونیل استفاده می شود. انواع ترکیبات مرتبط با واکنش پذیری مشابه شناخته شده اند. PCC مزیت اکسیداسیون انتخابی الکل ها را به آلدئیدها یا کتون ها ارائه می دهد، در حالی که بسیاری از معرف های دیگر انتخابی کمتری دارند.
کارکرد PCC چیست؟
PCC یک عامل اکسید کننده است. الکل ها را به کربونیل تبدیل می کند، اما به اندازه کافی قوی نیست که الکل اولیه را به اسید کربوکسیلیک تبدیل کند. فقط الکل های اولیه را به آلدئید و الکل های ثانویه را به کتون تبدیل می کند. 1-پنتانول یک الکل اولیه است بنابراین به پنتانال آلدهید تبدیل می شود.
PCC با دیول چه می کند؟
PCC غیرآبی و غیر اسیدی است، شرایطی را که تحت آن یک Gem Diol تشکیل می شود، است. در نتیجه، مرحله دوم اکسیداسیون از یک آلدهید به یک اسید کربوکسیلیک رخ نخواهد داد.
عیب اصلی PCC چیست؟
PCC اسیدی تر از PDC است، اما ترکیبات حساس به اسید را می توان در حضور استات سدیم یا سایر بافرها مانند کربنات ها اکسید کرد. اشکال دیگر تشکیل مواد چسبناک است که جداسازی محصول را پیچیده می کند.
