یا قطبی پذیری (ˌpəʊləˌraɪzəˈbɪlɪtɪ) اسم. فیزیک، شیمی . تمایل ابر الکترونی یک اتم به اعوجاج از شکل عادی خود توسط یک میدان الکتریکی خارجی.
منظور از قطبش پذیری چیست؟
قطبش پذیری معمولاً به اشاره دارد به تمایل ماده هنگام قرار گرفتن در معرض یک میدان الکتریکی برای به دست آوردن یک گشتاور دوقطبی الکتریکی متناسب با میدان اعمال شده. این خاصیت همه مواد است، زیرا ماده از ذرات بنیادی تشکیل شده است که دارای بار الکتریکی هستند، یعنی پروتون و الکترون.
قطبی پذیری اتم چیست؟
قطبش پذیری معیاری است که نشان می دهد چگونه یک ابر الکترونی به راحتی توسط یک میدان الکتریکی اعوجاج می یابد . به طور معمول ابر الکترونی متعلق به یک اتم یا مولکول یا یون است. … یون‌های بزرگ و با بار منفی، مانند I- و Br-، بسیار قطبش پذیر هستند.
چگونه قطبی پذیری را تعیین می کنید؟
شاید بخواهید برای مثال دیگری اینجا را بخوانید. ایده این است که اتمی که کمترین الکترونگاتیو دارد و بزرگترین شعاع آن قطبش پذیرترین است. این قسمت پایین سمت چپ جدول تناوبی است. الکترونگاتیوی کوچکتر به این معنی است که نمی خواهد الکترون ها را به راحتی به سمت خود بکشد.
قطبی پذیری مولکولی چیست؟
قطبش پذیری مولکولی یک مولکول قابلیت سیستم الکترونیکی آن را برای تحریف شدن توسط میدان خارجیمشخص می کند.نقش مهمی در مدل سازی بسیاری از خواص مولکولی و فعالیت های بیولوژیکی دارد. … نوع دوم مدل بر اساس یک فرضیه افزایشی قطبش پذیری مولکولی است.
