علل شایع اختلالات گفتاری عبارتند از مسمومیت با الکل یا مواد مخدر، آسیب مغزی ضربه ای، سکته مغزی، و اختلالات عصبی عضلانی. اختلالات عصبی عضلانی که اغلب باعث اختلال در گفتار می شوند عبارتند از: اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، فلج مغزی، دیستروفی عضلانی، و بیماری پارکینسون.
چه زمانی باید نگران صحبت های نامفهوم باشم؟
دانیلز گفت: "اگر تکلم نامفهوم را تجربه می کنید که به طور ناگهانی ظاهر می شود یا با علائم دیگری که می تواند با سکته مغزی مطابقت داشته باشد،" دانیلز گفت: "بسیار مهم است که فورا کمک بگیرید. " علائم سکته مغزی عبارتند از: فلج. بی حسی یا ضعف در بازو، صورت و پا، به خصوص در یک طرف بدن.
آیا فشار خون بالا می تواند باعث اختلال در گفتار شود؟
فشار خون بالا، حملات قلبی، خستگی، ضربه های مغزی و سایر آسیب های مغزی همگی می توانند بر مغز تاثیر بگذارند. این اثرات روی مغز باعث ایجاد اختلالاتی می شود که ممکن است باعث تغییر ناگهانی در گفتار شود.
چه چیزی می تواند باعث اختلال در گفتار در سالمندان شود؟
بیماری‌های دژنراتیو مانند بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون و برخی از آتاکسی‌ها، همگی می‌توانند با پیشرفتشان منجر به اختلال در گفتار شوند. سایر اختلالات مغزی مانند صدمات تروماتیک مغزی یا سکته مغزی نیز می تواند منجر به اختلال در گفتار شود.
چه داروهایی می توانند باعث اختلال در گفتار شوند؟
برخی از داروهایی که بر مغز یا سیستم عصبی یا ماهیچه های گفتار تأثیر می گذارند، ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی منجر به دیس آرتری شوند.
برخیداروهای خاصی که با دیزآرتری مرتبط بوده اند عبارتند از:
- کاربامازپین.
- Irinotecan.
- لیتیوم.
- سم آنابوتولینوم A (بوتاکس)
- فنی توئین.
- Trifluoperazine.
