وقتی دو اوربیتال هیبرید شده با هم همپوشانی دارند، یک پیوند σ را تشکیل می دهند. اتم های هیبرید شده sp3 از هر سه اوربیتال p برای هیبریداسیون استفاده می کنند. این بدان معنی است که اتم های هیبرید شده sp³ فقط می توانند پیوندهای سیگما تشکیل دهند. آنها نمی توانند چندین پیوند تشکیل دهند.
آیا اوربیتال های هیبریدی پیوندهای سیگما را تشکیل می دهند؟
بنابراین، یک اوربیتال هیبریدی باید یک پیوند σ ایجاد کند. حتی در یک پیوند سه گانه، مانند استیلن (H-C≡C-H)، پیوندهای π توسط اوربیتال های px و py (یا هر همپوشانی مداری جانبی معادل واجد شرایط) ایجاد می شوند، در حالی که پیوندهای σ با ترکیب ترکیبی ساخته می شوند. اوربیتال ها که فقط از اوربیتال های pz و s تشکیل شده اند.
آیا پیوندهای سیگما ترکیبی هستند یا اتمی؟
پیوند سیگما (پیوند σ): یک پیوند کووالانسی که از همپوشانی اوربیتال‌های اتمی و/یا اوربیتال‌های ترکیبی در امتداد محور پیوند (یعنی در امتداد خطی که این دو پیوند را به هم متصل می‌کند، تشکیل می‌شود. اتم ها). پیوند سیگما در مولکول هیدروژن (با رنگ قرمز نشان داده شده است) از همپوشانی یک جفت اوربیتال 1s، یکی از هر اتم هیدروژن، تشکیل می‌شود.
آیا پیوندهای پی را در هیبریداسیون حساب می کنیم؟
تعداد اوربیتال‌هایی که در هیبریداسیون شرکت می‌کنند، تعداد پیوندهای سیگما است که در اطراف اتم مرکزی ایجاد می‌شوند. در sp3، sp3d و sp3d2 هیچ پیوند پی وجود دارد زیرا فقط حاوی یک پیوند کووالانسی است.
چگونه متوجه می شوید که پیوند هیبرید شده است؟
به بیان ساده، اگر یک اتم مرکزی باید به بیش از یک اتم خارجی پیوند بخورد، به خصوص اگر بیش از یک اتم خارجی متفاوت باشد، باید هیبرید شود. … یک راه آسان برای تشخیص اینکه یک اتم چه زمانی مجبور استهیبرید کردن برای شمارش تعداد اتم های اطراف است است. من نمونه هایی را در زیر فهرست کرده ام.
