این نام از تترا (از یونانی-"چهار چیزی") و آکورد (از یونانی chordon-"زه" یا "نت" گرفته شده است. در تئوری موسیقی یونان باستان، تتراکورد به معنای بخشی از سیستم‌های کم‌العاده بزرگ‌تر و کوچک‌تر است که توسط نت‌های ثابت محدود شده‌اند (به یونانی: ἑστῶτες). نت های بین اینها متحرک بودند (یونانی: κινούμενοι).
چه کسی تتراکورد را اختراع کرد؟
این بدان معناست که همه آنها باید در پنج نیم‌تن یا نیم قدم از نت پایه باشند. تتراکوردها برای اولین بار توسط یونانیان باستان به عنوان راهی برای تجلیل از نسبت های عالی در موسیقی ساخته و استفاده شد، و امروزه معمولاً در موسیقی جاز یافت می شوند.
منظور از تتراکورد چیست؟
در موسیقی غربی، تتراکورد یک سری صعودی از چهار نت است. دو چهار آکورد منفصل (آنهایی که لحن مشترک ندارند)، هر کدام با ترتیب فاصله‌ای تن، لحن، نیم‌تون، ترکیب می‌شوند تا مقیاس بزرگ را تشکیل دهند.
هدف از تتراکورد چیست؟
تترااکوردها یک راه عالی برای شکستن مقیاس ها به تکه های قابل کنترل هستند. وقتی تنها چیزی که باید به خاطر بسپارید به جای 8 نت، دو تتراکورد است، واقعاً به راحتی قابل تشخیص است.
تتراکورد ماژور چگونه تشکیل می شود؟
یک چهار آکورد اصلی ساخته شده از یک گام کامل، به دنبال آن یک گام کامل دیگر، و به دنبال آن یک گام نیمه است. دو تتراکورد اصلی که پشت سر هم قرار گرفته اند یک مقیاس بزرگ را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، در سی ماژور، تتراکورد I با آن ساخته می شودنت های C، D، E، و F.
