چه کسی استئوسیت را کشف کرد؟

فهرست مطالب:

چه کسی استئوسیت را کشف کرد؟
چه کسی استئوسیت را کشف کرد؟
Anonim

(6) بافت شناسی ابزار اصلی مورد استفاده این پیشگامان اولیه برای ایجاد نظریه های خود بود. Peter Nijweide اولین کسی بود که استئوسیت پرندگان را جدا کرد. (7) برخی از اولین ویدئوها از سلول های استخوانی از جمله استئوسیت ها توسط کومگاوا و همکارانش ضبط شده است.

استئوسیت ها کجا یافت می شوند؟

بین حلقه های ماتریکس، سلول های استخوانی (استئوسیت ها) در فضاهایی به نام lacunae قرار دارند. کانال‌های کوچک (کانالیکولی) از لاکون‌ها به کانال استئونی (هاورسین) تابش می‌کنند تا گذرگاه‌هایی را از طریق ماتریکس سخت فراهم کنند.

اگر یک استئوسیت بمیرد چه اتفاقی می افتد؟

مرگ استئوسیتی در نهایت نتیجه به نکروز می شود; DAMP ها به سطح استخوان آزاد می شوند و تولید سایتوکاین های پیش التهابی را تقویت می کنند، که بیان Rankl را القا می کند و استئوکلاستوژنز بیشتر افزایش می یابد.

آیا استئوسیت ها لیزوزوم دارند؟

زیر میکروسکوپ الکترونی، چند لیزوزوم، میتوکندری و شبکه آندوپلاسمی خشن در سیتوپلاسم وجود داشت، و کمپلکس گلژی نیز توسعه نیافته بود. … بنابراین، استئوسیت ها یک شبکه سینسیتیوم متصل کننده گسترده را از طریق فرآیندهای سیتوپلاسمی/دندریتی کوچک در کانال تشکیل می دهند.

چگونه استئوسیت ها به لکون ها ختم می شوند؟

در استخوان‌های بالغ، استئوسیت‌ها و فرآیندهای آن‌ها به ترتیب در داخل فضاهایی به نام لاکونا (به لاتین به معنای گودال) و کانالیکولیس قرار دارند. … آنها از طریق پسوندهای سیتوپلاسمی طولانیبه یکدیگر متصل می شوند کهکانال های کوچکی به نام کانالیکولی را اشغال می کند که برای تبادل مواد مغذی و مواد زائد از طریق اتصالات شکاف استفاده می شود.

توصیه شده: