عموماً شامل برهمکنش الکترونها در یک اوربیتال سیگما با p غیر پیوندی یا اوربیتالهای ضدپیوندی σ∗یا π∗ برای ایجاد اوربیتال های مولکولی گسترده است که پایداری را بیشتر می کند. سیستم.
کدام یک از اوربیتال های زیر در هایپرکونژوگاسیون نقش دارند؟
Hyperconjugation شامل جا انداختن σ و اوربیتالهای پیوند π است، به‌عنوان مثال، از conjugation σ-π خارج می‌شود. نوعی از مکان‌یابی که شامل اوربیتال پیوند سیگما می‌شود، هیپرکنژوگاسیون نامیده می‌شود.
آیا hyperconjugation مستلزم جابجایی الکترونهای پی است؟
Hyperconjugation جلوگیری از الکترون سیگما است که به عنوان conjugation sigma-pi نیز شناخته می شود. وجود α-H با توجه به پیوند دوگانه، پیوند سه گانه یا کربن حاوی بار مثبت (در یون کربنیوم) یا الکترون بدون جفت (در رادیکال آزاد) شرطی برای هیپرکنژوگاسیون است.
در هایپرکونژوگه چه اتفاقی می افتد؟
محلی‌شدن الکترونهای σ یا جفت تک الکترونها به اوربیتال π یا اوربیتال مجاور، هیپرکنژوگاسیون نامیده می‌شود. این به دلیل همپوشانی اوربیتال پیوند σ یا اوربیتال حاوی یک جفت تنها با اوربیتال π یا p-اوربیتال مجاوررخ می دهد. همچنین به عنوان "بدون رزونانس پیوند" یا "اثر بیکر-ناتان" شناخته می شود.
در چه موردی Hyperconjugation منفی رخ می دهد؟
هیپرکنژوگاسیون منفی زمانی رخ می دهد که پر شده π یا اوربیتال های p با یکدیگر تعامل داشته باشند.اوربیتالهای ضد پیوند مجاور σ (در تضاد با هیپرکنژوگاسیون "مثبت" همانطور که در کربوکاتیون اتیل دیده می شود). نمونه ای از این اثر را می توان در آنیون تری فلورومتوکسی و در اثر آنومریک مشاهده کرد.
