به طور گسترده ای این واقعیت در نظر گرفته می شود که وایکینگ ها و به طور کلی مردم شمالی، به شدت خالکوبی می شدند. با این حال، از نظر تاریخی، تنها یک مدرک وجود دارد که نشان می دهد آنها واقعاً با جوهر پوشانده شده اند.
وایکینگ ها چه نوع خالکوبی داشتند؟
تاتوهای محبوب وایکینگ ها شامل خالکوبی قطب نما است که Vegvisir نامیده می شود. با این حال، این نماد مربوط به عصر وایکینگ ها نیست. مربوط به قرن هفدهم، از کتاب ایسلندی در مورد جادو است. یکی دیگر از طرح های محبوب وایکینگ ها برای خالکوبی Helm of Awe یا aegishjalmur است.
آیا وایکینگ ها خالکوبی و پیرسینگ داشتند؟
متخصصان و مورخان این نظریه را مطرح می کنند که برخلاف تصور رایج، وایکینگ ها در واقع از مد آگاه بودند و خود را از طریق ظاهرشان ابراز می کردند. این احتمال وجود دارد که برخی حتی خالکوبی داشته باشند، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد آنها گوشواره داشته اند یاهر نوع سوراخی روی بدن داشته اند.
آیا انجام خالکوبی نورس بی احترامی است؟
(این بدان معناست که بین خالکوبی نورس و خالکوبی با استفاده از فرهنگ سامی تفاوت وجود دارد، زیرا آنها میراث کلیشه‌ای نژادی و محرومیت از حق رای را به ارث می‌برند.) …استفاده از اصطلاح "تخصیص فرهنگی" برای آن.
تتو برای وایکینگ ها چه معنایی داشت؟
یکی از جنبه های جالب فرهنگ وایکینگ ها این است که آنها نیز خالکوبی هایی به عنوان نشانه قدرت، قدرت، سرود خدایان و به عنوان یک تصویر بصری می پوشیدند.نشان دهنده وفاداری آنها به خانواده، جنگ و شیوه زندگی وایکینگ ها است. جنگجویان وایکینگ اغلب به تصویر کشیده می‌شوند: کلاه‌خود شاخ‌دار بزرگ به سر دارند.
