دپلاریزاسیون بطنی (فعال‌سازی) با کمپلکس QRS نشان داده می‌شود، در حالی که رپلاریزاسیون بطنی با فاصله از ابتدای کمپلکس QRS تا انتهای موج T یا U تعریف می‌شود.. در ECG سطحی، اجزای رپلاریزاسیون بطنی شامل موج J، قطعه ST و امواج T و U است.
در طول کدام قسمت از ECG بطن ها رپولاریزه می شوند؟
رپلاریزاسیون بطنی یک پدیده الکتریکی پیچیده است که نشان دهنده مرحله مهمی در فعالیت الکتریکی قلب است. در الکتروکاردیوگرام سطحی با فاصله بین شروع کمپلکس QRS و پایان موج T یا موج U (QT) بیان می شود.
چه قسمتی از ECG نشان دهنده کویزل رپلاریزاسیون بطنی است؟
بخش ST از انتهای QRS تا ابتدای موج T اندازه گیری می شود و نشان دهنده بخشی از رپلاریزاسیون بطنی است. بخش نرمال معمولاً مسطح یا ایزوالکتریک است.
رپلاریزاسیون بطنی از کجا شروع می شود؟
به عبارت دیگر، دپلاریزاسیون بطنی معمولاً با ساب اندوکارد (یا اندوکارد) شروع می شود و در سراسر دیواره بطن به اپی کاردیوم گسترش می یابد، در حالی که رپلاریزاسیون در اپی کاردیومشروع می شود و به سمت گسترش می یابد. ساب اندوکارد (یا اندوکارد).
بطن ها در کجای ECG منقبض می شوند؟
بخش ST زمانی را نشان می دهد که بطن در حال انقباض است اما هیچ الکتریسیته ای در آن جریان ندارد. بخش ST معمولاً به صورت یک خط مستقیم و همسطح بین کمپلکس QRS و موج T ظاهر می شود. موج T زمانی را نشان می دهد که حفره های پایینی قلب در حال تنظیم مجدد الکتریکی هستند و برای انقباض عضلانی بعدی خود آماده می شوند.
