دایاک ها شکارچیان سر سابق و "مردان وحشی بورنئو" اصلی هستند. آنها پس از اینکه در قرن نوزدهم توسط هلندی ها غیرقانونی شد، به تمرین شکار سر ادامه دادند. تا جنگ جهانی دوم، بیشتر آنها شکارچیان سر رودخانه بودند. اکنون بسیاری مسیحی شده و مجبور به سکونت در آنها شده اند.
چه چیزی در مورد مردم بورنئو منحصر به فرد است؟
مردم قلب بورنئو
مردم بومی قلب بورنئو معمولاً به نام دایاک شناخته می شوند. … بیش از 50 گروه قومی دایاک وجود دارد که به زبان های مختلف صحبت می کنند. این تنوع فرهنگی و زبانی به موازات تنوع زیستی بالا و دانش سنتی مرتبط با قلب بورنئو است.
عقاید دایاک چیست؟
بیشتر دایاک ها مسیحی یا کهارینگانی هستند، شکلی از اعمال مذهبی بومی است که توسط دولت اندونزی به عنوان هندو تلقی می شود، اگرچه طبق استانداردهای غربی به دلیل این مذهب به عنوان یک دین جاندار در نظر گرفته می شود. آیین های شامانی آن تعداد کمتری اما فزاینده ای از دایاک ها به اسلام پایبند هستند.
دایاک های بورنئو چه کسانی هستند؟
Dayak، همچنین دیاک، داجاک هلندی، مردم بومی غیر مسلمان جزیره بورنئو نیز نوشته می شود، که اکثر آنها به طور سنتی در کنار سواحل رودخانه های بزرگتر زندگی می کردند. زبان‌های آنها همگی به شاخه اندونزیایی از خانواده زبان‌های آسترونزی (مالایو-پلینزی) تعلق دارند.
مردم دایاک چگونه زندگی می کردند؟
مردم دایاک کنیا زندگی می کننددر ریه های جهان. در اعماق جنگل های بارانی شرقی کالیمانتان اندونزی، در جزیره بورنئو، آنها هزاران سال است که در هماهنگی با جنگل های ممنوعه خود (تانا اولن) زندگی می کنند.
