تست فازی یا فازی یک تکنیک تست نرم افزار خودکار است که شامل ارائه داده های نامعتبر، غیرمنتظره یا تصادفی به عنوان ورودی یک برنامه کامپیوتری است. سپس برنامه برای استثناهایی مانند خرابی، عدم موفقیت در تأیید کد داخلی، یا نشت احتمالی حافظه نظارت می‌شود.
فازی در امنیت به چه معناست؟
در دنیای امنیت سایبری، fuzzing معمولاً فرآیند خودکار یافتن باگ‌های نرم‌افزار قابل هک با تغذیه تصادفی جایگشت‌های مختلف داده‌ها در یک برنامه هدف است تا زمانی که یکی از آن جایگشت‌ها آسیب‌پذیری را آشکار کند.. … این راهی است برای از بین بردن بسیاری از اشکالات به سرعت."
فازینگ برای چه استفاده می شود؟
در دنیای امنیت سایبری، تست فازی (یا fuzzing) یک تکنیک تست خودکار نرم افزار است که تلاش می کند باگ های نرم افزاری قابل هک را با تغذیه تصادفی ورودی ها و داده های نامعتبر و غیرمنتظره به یک برنامه کامپیوتری به ترتیب پیدا کند. برای یافتن خطاهای کدنویسی و حفره های امنیتی.
چه کسی fuzzing را اختراع کرد؟
مفهوم فازر در اواخر دهه هشتاد توسط بارتون میلر به عنوان راهی برای انجام آزمایش خودکار ابزارهای رایج یونیکس [1، 2] ابداع شد. همانطور که او این اصطلاح را توصیف کرد: "من نامی می خواستم که احساس داده های تصادفی و بدون ساختار را برانگیزد. پس از آزمایش چندین ایده، به اصطلاح fuzz اکتفا کردم.".
تست کردن کد فاز چیست؟
تست فازی (فازی) یک تکنیک تضمین کیفیت است که برای کشف کدگذاری استفاده می شود.خطاها و حفره های امنیتی در نرم افزار، سیستم عامل ها یا شبکه ها. این شامل وارد کردن مقادیر عظیمی از داده‌های تصادفی، به نام fuzz، به آزمودنی در تلاش برای خراب کردن آن است.
