خودشناسی اصطلاحی است که در روانشناسی برای توصیف اطلاعاتی استفاده می شود که فرد هنگام یافتن پاسخ به این سؤال که "من چگونه هستم؟" از آنها استفاده می کند. در حالی که به دنبال یافتن پاسخ این سوال هستیم، خودشناسی مستلزم خودآگاهی و خودآگاهی مداوم است.
معنای خودشناسی چیست؟
در فلسفه، "خودشناسی" به طور استاندارد به دانش خود از احساسات، افکار، باورها و سایر حالات ذهنی خود اطلاق می شود. … یک موضوع جداگانه که گاهی اوقات به عنوان "خودشناسی" شناخته می شود، دانش در مورد خود ماندگار، در یک مکمل به آن پرداخته می شود: شناخت خود.
خودشناسی با مثال چیست؟
در مقابل، خودشناسی اساسی شامل شناخت شخصیت، ارزش‌ها، توانایی‌ها و احساسات شماست. مثال‌ها ممکن است عبارتند از: دانستن اینکه شما فردی مهربان هستید، اینکه برای شغل فعلی خود کوتاهی نکرده اید، یا اینکه احساسات عمیقی از رنجش نسبت به یک خواهر یا برادر دارید.
چرا خودشناسی؟
خودشناسی با خود شناختی مرتبط است، زیرا انگیزه های آن جستجوی ما را برای به دست آوردن وضوح و اطمینان بیشتر هدایت می کند که خودپنداره خود ما بازنمایی دقیقی از واقعی ما است. خود؛ به همین دلیل از خود شناختی به عنوان خود شناخته شده نیز یاد می شود.
واژه دیگر برای خودشناسی چیست؟
مترادف خودشناسی
- خودشکوفایی،
- کشف خود،
- خود-کاوش،
- خودشکوفایی،
- خودشناسی.
