آگاماگلوبولینمی گروهی از نقص های ایمنی ارثی است که با غلظت کم آنتی بادی در خون به دلیل فقدان لنفوسیت های خاص در خون و لنف مشخص می شود. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند (ایمونوگلوبولین ها، (IgM)، (IgG) و غیره) که اجزای حیاتی و کلیدی سیستم ایمنی هستند.
چه چیزی باعث آگاماگلوبولینمی می شود؟
آگاماگلوبولینمی مرتبط با X توسط یک جهش ژنتیکی ایجاد می شود. افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند آنتی بادی هایی تولید کنند که با عفونت مبارزه کند. حدود 40 درصد از افراد مبتلا به این عارضه یکی از اعضای خانواده خود را دارند که به آن مبتلا است.
تفاوت هیپوگاماگلوبولینمی و آگاماگلوبولینمی چیست؟
"هیپوگاماگلوبولینمی" تا حد زیادی مترادف با "آگاماگلوبولینمی" است. هنگامی که از اصطلاح اخیر استفاده می شود (مانند "آگاماگلوبولینمی مرتبط با X") به این معنی است که گاماگلوبولین ها نه تنها کاهش می یابند، بلکه کاملاً وجود ندارند.
شایع ترین اختلال نقص ایمنی چیست؟
اختلالات نقص ایمنی ثانویه
نتایج در سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)، شایع ترین اختلال نقص ایمنی اکتسابی شدید.) می تواند از تولید مغز استخوان سفید طبیعی جلوگیری کند. سلول های خونی (سلول های B و سلول های T)، که بخشی از سیستم ایمنی هستند.
آگاماگلوبولینمی چگونه منتقل می شود؟
با این حال، به بیماران مبتلا به آگاماگلوبولینمی می توان برخی از آنتی بادی های که دارند داده شود.فاقد آنتی بادی ها به شکل ایمونوگلوبولین ها (یا گاما گلوبولین ها) عرضه می شوند و می توانند مستقیماً در جریان خون (داخل وریدی) یا زیر پوست (زیر جلدی) تزریق شوند.
