105 ce). پیشرفت بعدی در ساخت راه‌راه‌ها تا توسعه پل‌های آهنی در اواخر قرن 18 و معرفی فولاد در قرن نوزدهم رخ نداد. در اوایل قرن بیستم، گسترش ساخت و ساز بتن آرمه منجر به ساخت سازه های قوسی بتنی شد.
چه کسی مسیرهای عبوری را اختراع کرد؟
کلمه viaduct از لاتین دو بخش دارد: via به معنای جاده و ducere، به رهبری. رومیان باستان از این کلمه استفاده نمی کردند. این در قرن نوزدهم به قیاس با قنات اختراع شد.
تفاوت بین پل ها و راهروها چیست؟
تفاوت در استفاده اصلی، موقعیت و ساخت آنها نهفته است. ویاداکت معمولاً به پل‌های طولانی یا مجموعه‌ای از پل‌ها اطلاق می‌شود که توسط سازه‌های پل قوسی به یکدیگر متصل می‌شوند که یک جاده یا یک راه‌آهن را از یک دره یا یک دره عبور می‌دهد. از طرف دیگر، پل ها معمولاً بر روی سطح آب ساخته می شوند.
چرا به ویاداکت ها ویاداکت می گویند؟
اصطلاح ویاداکت از واژه لاتین via به معنای "جاده" و ducere به معنای "رهبری" گرفته شده است. این یک اشتقاق قرن نوزدهم از قیاس با قنات های روم باستان است. مانند قنات‌های رومی، بسیاری از راهروهای اولیه مجموعه‌ای از طاق‌ها با طول تقریباً مساوی را تشکیل می‌دادند.
طولانی ترین راهرو جهان کجاست؟
طولانی ترین پل راه راه در جهان پل دانیانگ کونشان در استان جیانگسو چین است. این پل بیش از 102 مایل طول داردتقریباً سه برابر عرض رود آیلند.
